İskilip Meslek Yüksekokulu
https://hdl.handle.net/11491/15
İskilip Meslek Yüksekokuluna ait koleksiyonlar bu alt bölümde listelenir.2024-03-29T07:19:03ZÇorum ili Dodurga ilçesi Mehmetdedetekke Köyüne ait kilimlerin bazı özellikleri
https://hdl.handle.net/11491/5538
Çorum ili Dodurga ilçesi Mehmetdedetekke Köyüne ait kilimlerin bazı özellikleri
Özkoca, Begül; Şanlı, H. Sinem
Geleneksel sanatlarımız arasında kendine has bir yapıya sahip olan düz dokumalar Anadolu’da her nereye gidilirse gidilsin yaygı olarak yerde, görsel zevk unsuru olarak duvarda, yük taşımak için eşeksırtında ya da tarlada, çarşıda, pazarda geçmişten bir edayla karşımıza çıkmaktadır. Günümüz imkânları, değişen ihtiyaçlar ve heveslerle bu kareler azalsa da düz dokumalarımızın değerinden hiçbir şey eksilmemektedir. Birçok il, ilçe ve köylerde azalan sayılarıyla zamana direnmektedirler. Düz dokumlarımızın var olmasının altında yatan destekleyici unsurların zayıflaması en önemli olumsuz etkenlerdendir. Bunlar hayvancılığın azalması, yeni nesil zevk anlayışının değişmesi, teknolojik ucuz ürünler, köyden kente göçler sadece olumsuz nedenlerin bir kaçı olarak sıralanabilir. Nenelerimizin ve dedelerimizin el emeği göz nuru dediği kilimlerimiz şimdilerde köylerde tekke, türbe, cami ve cemevi gibi kıymetlerinin bilindiği ve korunduğu mekânlarda sınırlı sayıda kalmışlardır. Bu şekilde koruma altında olan mekânlardan biride Çorum ili Dodurga ilçesi Mehmetdede köyü türbesi ve tekkesidir. Geçmişte dokunan kilimlerin, günümüz imkânlarıyla yerinde tespit edilip, fotoğraflanarak gün yüzüne çıkarılması, özelliklerinin belirlenmesi önem arz etmektedir. İncelenen örneklerde en çok parmak ve göz motiflerinin kullanıldığı, siyah ve beyaz renklerinin tercih edildiği, boy değerlerinin 84 cm ile 193 cm, en değerlerinin 40 cm ile 130 cm arasında değiştiği, lif cinsi olarak çözgüde yün ve pamuk, atkı da ve bezemede yün ve sentetik lifin kullanıldığı belirlenmiştir. Bu çalışmada; Çorum ili Dodurga ilçesi Mehmetdede köyü türbesinde ve tekkesinde yapılan araştırma sonucunda tespit edilen kilim örneklerinin motif, kompozisyon, renk, ebat ve kullanılan teknikleri analiz edilmiştir. Her bir örneğin genel ve ayrıntılı fotoğrafına katalog kısmında yer verilerek incelenmiştir.; Our flat weaaving type of rugs, which has a unique structure among our traditional arts,are seen as a ground cloth, as an instrument of visual taste on the wall , on the back of donkey to carry the goods or on the farm , in a market, in a bazaar , actually wherever you go in Anatolia with an unforgettable atmosphere of past.Even if the usage of them is reducing according to today’s changing needs,our rugs lose nothing of their value.They are resisting time with decreasing numbers in many provinces, towns and villages.The most important damaging reason for decreasing is that the supporting elements , underlying the existence of plain weaves are declined. These negative causes can be listed as a decrease in animal husbandry, a change in the sense of enjoyment of the new generation, technological cheap products, migrations to the city from the village. Our rugs, which is called as handicraft by our ancestors, are in limited availability in dervish content (tekke), tomb, mosque and cem worshiphouse of village where they are protected and have value. One of this protected places in this way is the tomb of Mehmetdede in Dodurga town of Çorum city. It is important to determine the characteristics of the rugs that have been woven in the past, to be identified and photographed with today's possibilities. It was determined that finger and eye motifs were mostly used, black and white colors were preferred, height values varying from 84 cm to 193 cm, the maximum values varying from 40 cm to 130 cm, wool and cotton in warp, wool and synthetic fiber in weft and decoration were used in the samples examined. In this study; The motif, composition, color, size and techniques of the rug samples ,which were determined in the survey of the Mehmetdede village of Dodurga town in Çorum province ,were analyzed. Each sample was examined by a general and detailed photograph in the catalog section.
2017-01-01T00:00:00ZÇorum el sanatlarında kullanılan motifler ve anlamları
https://hdl.handle.net/11491/5418
Çorum el sanatlarında kullanılan motifler ve anlamları
Bozkurt, Hilal
Temelde insanın ana ihtiyaçlarını giderme isteği ile ortaya çıkan el sanatları, asıl uğraşı olmakla beraber daha çok boş zaman uğraşısı olarak da yapılmaktadır. El sanatları çok çeşitli şekillerde sınıflandırılmaktadır. Lif, ağaç, taş, toprak, maden, deri ve hayvansal artıkları, ince dallar, saplar ve ağaç şeritler kullanılan hammaddeye göre yapılan sınıflandırma ise her zaman güncelliğini korumaktadır. Çorum’da geçmişten günümüze pek çok el sanatının geçim kaynağı olarak yapıldığı bilinmektedir. Bu el sanatları ürünlerini süslemek için yöreye özgü motifler kullanılmıştır. El sanatlarında kullanılan motifler, duygu, düşünce ve yaşantıların anlatıldığı Türk halk kültürünün bir parçasıdır. Türk kültürünün korunması ve yaşatılması toplumsal yapının geçmişle bağlantısını sağlamada büyük önem taşımaktadır. İnsanların kültür ve kimliğinin bir göstergesi olan el sanatlarında kullanılan motifler, yörelere göre farklılık göstermekte ve farklı adlarla bilinmektedir. Bu nedenle yörelerde yapılan el sanatları ve kullanılan motiflerin envanterinin yapılması gelecek kuşaklara bunların aktarılması ve yaşatılmasının gerekliliği ortaya çıkmaktadır. Bu çalışmada, Çorum’da uğraşılan el sanatları ürünleri hammaddelerine göre sınıflandırılmış ve kullanılan motifler açıklanmıştır. Böylece el sanatlarında kullanılan ve yöreye özgü motifler ortaya konularak bir motif dizini oluşturulmuştur.; Although handcrafts, which were developed in order to meet the needs of humans since ancient times, have been one of the main activities for living, in our time it is generally adopted as a leisure time activity. Handworks are classified according to various criteria. The classification according to the use of raw materials including fiber, wood, stone, soil, metal, leather and animal remains, thin tree branches, stalks and wooden strips in handcrafts currently maintains its validity in our time. It is known that several handcrafts were used in Çorum province throughout the ancient times up to the present. Motives that are specific to the region were used for ornamenting these handcrafts. The motives that are used in handcrafts are a part of Turkish folk culture in which the feelings, thoughts and lives are reflected. The preservation of Turkish culture is of crucial importance for maintenance of regional cultural inheritance. The motives which are used in handcrafts are indicators of the Turkish culture and identity and they differ according to the regions where they have emerged and therefore they are referred with different names and details. It is due to these reasons that an inventory of the handcrafts and of the motives that are used in them should be prepared and that they should be inherited to future generations in order to assure their preservation. In this study, the handcraft works which were produced in Çorum Province of Turkey were classified according to their raw materials and the motives which were used in them were investigated. Thereby, a catalog which classify the motives that were unique to the region were developed.
2016-01-01T00:00:00ZKayabağ (Darsiyak) Ortodoks Kiliseleri
https://hdl.handle.net/11491/4399
Kayabağ (Darsiyak) Ortodoks Kiliseleri
Ekin, Cemal
Yaşadığımız topraklarda bin yılı aşkın süre varlığını sürdürmüş Bizans İmparatorluğu, 1453'te Fatih Sultan Mehmed'in İstanbul'u almasıyla siyasi varlığını tamamlamış dinsel, yönetsel ve kültürel birikimini yeni güce devretmiştir (Bozkurt 1996: 10). Fatih Sultan Mehmed İstanbul'un alınışından sonra Rum Kilisesine dini ve özel hukuk işlerinde özerklik vermiş, yaptırdığı seçimle de 'Rum Millet'inin seçtiği Georgios Skolarios, II. Gennadios adıyla Patrik ilan edilmiştir. Fatih, Patriğe cemaatini idare etmek için gerekli yetkileri kullanma imtiyazı tanıyarak onu tüm Ortodokslar'ın başına getirmiştir (Bozkurt 1996: 10). Tanzimat Fermanı (1839) ile Osmanlı "himayesi"nden "vatandaşlık" statüsüne geçen gayrimüslimlerin can, mal, namus güvenlikleri ve ruhani alandaki ayrıcalıkları artırılmış, kiliselerden toplanan vergiler kaldırılmış, dinsel topluluklara kendilerini yönetebilme, okul ve ibadet yerlerini inşa edebilme olanağı sağlanmıştır (Karpat 1985: 133, Tanör 1985: 1006). Tanzimat (1839) ve Islahat Fermanları (1856) sonrası gayrimüslimlere tanınan yeni ibadet yerleri yapabilme hakkı konumuz açısından çok önemli olmuştur. Çünkü anılan tarihlerden sonra; 'Bizans İmparatorluğu'nun varlığının sona ermesinden bu yana 19. Yüzyıla kadar gayrimüslimler'in görülmedik yoğunlukta imar etkinliğine girdikleri gözlenmektedir' (Pekak, S- S. Aydın 1998: 125). Bu çalışmamızda amacımız, Kayseri ve çevresindeki yerleşmelerde bulunan ve anılan tarihlerden sonra yapıldığını saptadığımız Ortodoks Kiliselerini belgelemek, tanıtmak, yüzyıllar boyunca yaşamlarını yan yana sürdüren halkların dini mimarilerini incelemek olmuştur. Çalışmamızın kapsamını, Kayseri Kayabağ'daki (Darsiyak) Yanartaş3 Kilisesi Kayabağ Kilise I ve Kayabağ Kilise II yapıları oluşturmaktadır.; Byzantine Empire, which had continued its existence in our homeland, ended up its life by Fatih Sultan Mehmed'sconquering of Istanbul in 1453 but it has never lost its religious, administrative and cultural heredity it has just passed over them to another power. After conquering of Istanbul, Mehmed II gave Roman Church authority in religious and private judicial issues, declared Georgios Skolarios as the second patriarch with the name "Gennadis". Fatih, assigned him as the head of orthodoxies in all over the world. (Bozkurt 1996: 10) After administrative reforms and improvement reforms (1876) the rights of building warship places have been very important for our research subject. Since Byzantine Empire's existence was ended, it has been observed that NonMuslims had carried intense construction activities (Pekak, S-S Aydın 1998:125). In Kayseri, in which we tried to find reflections of these changing in the country, until now mostly the Turkish architectural examples have been studied. In this study, our purpose is to make documentations, introduction, and study on the religious architecture of people who have lived together for ages. The coverage of our study consists of Yanartaş Church in Kayseri in Kayabağ (Darsiyak), Kayabağ Church I and Kayabağ Church II structures
research
2015-01-01T00:00:00ZÇorum ili İskilip ilçesinde keklik kafesi yapımı
https://hdl.handle.net/11491/4341
Çorum ili İskilip ilçesinde keklik kafesi yapımı
Bozkurt, Hilal
El sanatları kullanılan hammaddeye ve üretildiği bölgeye göre farklılık göstermektedir. Çorum ili İskilip ilçesi de deri, metal, maden, taş işleyen el sanatlarının yanı sıra ince dallar, saplar ve ağaç şeritleri işleyen el sanatları bakımından oldukça zengindir. Yörenin dağlık bir bölge ve el sanatları ürünleri açısından işlenebilir ağaç çeşitliliğine sahip olması da sepetçilik, hasır tabure ve keklik kafesi yapımı gibi bitkisel örücülük ürünlerinin yörede yapılmasında etkilidir. Özellikle İskilip’in Seki Köyü’nde tek bir usta tarafından üretimi yapılan keklik kafesi el sanatı ürünlerinin kaybolan örneklerinden biridir. Keklik kafes yapım ustası Mustafa Karabudak ilerleyen yaşına rağmen, kafes yapımını halen sürdürmektedir. Keklil kafesi yapımında kullanılacak olan hammaddeler, Çorum, İskilip ve köylerinden temin edilebildiği gibi Samsun, Çarşamba ve Terme’den getirilmektedir. İskilip ve köylerinde üretilen bitkisel örücülük ürünlerinin satışı ise İskilip’te Sallilerbaşı denilen arastalarda gerçekleştirilmektedir.; Handicrafts differ in their raw materials and the region made, in the Iskilip district of Çorum it is extremely rich in handicrafts of leather, metal, mine, stones, as well as thin branches and wooden ribbons. The region’s mountainous feature and a suitable wood variety have a facilitative effect on producing some of the handicrafts like baskets, chairs, and cages made of cane. Especially in the village Seki, partridge cages, made by only one master is just an example of the handicrafts which are about to be extinct. The cage maker Mustafa Karabudak has been producing cages in spite of his age. The raw materials can be taken both from the villages of Iskilip and also from Samsun, Çarşamba and or Terme. These handicrafts are put up for sale at the Sallilerbaşı bazaar in Iskilip.
research
2014-01-01T00:00:00Z