Skafoid psödoartroz tedavisinde otolog kemik grefti ve titanyum başsız kanüllü kompresyon vidası kombinasyonu uygulama sonuçları

Abstract

AMAÇ: Bu çalışmada skafoid psödoartroz tedavisinde uyguladığımız debridman, otolog iliak kanat kemik grefti ile titanyum başsız kanüle kompresyon vidası kombinasyonunun radyolojik ve klinik sonuçlarını sunmaktır. GEREÇ VE YÖNTEM: 2009-2012 tarihleri arasında skafoid psödoartroz tanısı ile iliak kanat kemik grefti ve başsız kanüle vida ile ameliyat edilen ve en az 12 aylık takibi olan 24 hastanın 24 el bileği geriye dönük olarak incelendi. Psödoartroz standart çekilen grafilerde kırık zamanından sekiz hafta geçmesine rağmen kaynama bulgusu olmaması olarak belirlendi. Skafoid kırıkları Herbert sınıflamasına ve anatomik yerleşime göre sınıflandı. Hastalarının klinik değerlendirilmesinde Mayo el bilek skorlaması kullanıldı. BULGULAR: Herbert sınıflamasına göre 20 hasta D1 ve dört hasta D2, anatomik sınıflamaya göre bir hasta distal, altı hasta proksimal ve 17 hasta gövde kırığı olarak belirlendi. İki hasta haricinde tüm hastalarda tam kaynama ortalama 9.5 (6 ila 15 hafta) haftada sağlandı. Son kontrollerde skafolunat ve radiolunat açıları sırası ile ortalama 32° (39° ile 50°) ve 7° (4° ile 10°) idi. İstatistiksel olarak kaynama ve psödoartroz süreleri arasında bağlantı tespit edildi (p=0.003). Kırık hattı proksimal bölgeye yaklaştıkça kaynama süresi uzamakta idi (p=0.004). Mayo el bilek skoru ortalama 86 (80-95) olarak belirlendi. SONUÇ: Skafoid psödoartroz tedavisinde volar yaklaşımla iliak kanattan alınan trikortikal otogreft ve başsız kanüle kompresyon vidası kombinasyonu, başarılı kaynama ve fonksiyonel sonuç veren bir yöntemdir.

BACKGROUND: We aimed to present the clinical and radiological results of patients treated with debridement, iliac bone graft and titanium headless compression screw for scaphoid nonunion. METHODS: We retrospectively evaluated 24 patients (23 males, 1 female) who underwent this technique between 2009 and 2012, with a minimum of 12 months’ follow-up. Nonunion was determined as no union evidence within eight weeks on radiological view. Scaphoid fracture was classified according to Herbert classification and anatomical location. Functional evaluation was performed using the Mayo wrist scoring system. RESULTS: According to the Herbert classification system, there were 20 D1 and 4 D2 fractures. Anatomical location included 1 distal, 6 proximal and 17 corpus. Fracture union was achieved in all but 2 patients, with a mean union time of 9.5 weeks (6-15). Scapholunate angle and radiolunate angle were measured as a mean 32° (39°-50°) and 7° (4°-10°) at the latest follow-up radiographic examination. There was a statistically significant correlation between the length of the pseudoarthrosis period and union time (p=0.003). Union time of proximal fractures was longer than of the others (p=0.004). Mayo wrist score was 86 (80-95). DISCUSSION: Autologous iliac bone graft and titanium headless cannulated compression screw combination via volar approach is safe and effective for scaphoid nonunion.