Tirofibanın ST elevasyonsuz miyokard infarktüslü hastalarda qt dispersiyonu ve aritmi üzerine etkisi

Abstract

Amaç: Çalışmanın amacı NSTEMİ ‘li hastalarda standart tedaviye ek olarak verilen tirofibanın QT dispersiyonu ve aritmi sıklığı üzerindeki etkisini ortaya koymaktır. Giriş: QT dispersiyonu ventrikül repolarizasyon heterojenitesini yansıtan noninvaziv bir göstergedir. NSTEMİ’nde tirofibanın mortaliteyi azaltmadaki etkisinin aritmi ile ilgisi açıklığa kavuşmuş değildir. Bu etkinin trombüsün eri- mesine mi bağlı olduğu, yoksa aritmiye bağlı komplikasyonların engellenerek mi oluştuğunu açıklayabilmek üzere iki ayrı grup karşılaştırılmıştır. Yöntem ve Gereçler: Altmış altı NSTEMİ tanılı hasta, tirofiban ve standart tedavi verilen 32 hasta Grup 1, sadece standart tedaviyi alan 34 hasta Grup 2 olmak üzere ikiye ayrılmıştır. Tüm hastalardan hastaneye kabul edildikleri 1.gün ve 7. günde 50 mm/sn hız ve 20 mm/mV amplitüdünde EKG kaydı alındı. Yoğun bakım takibi süresince tele- metri ile aritmi takibi uygulandı. Sonuçlar: Her iki grupta da major yada minor kanamaya rastlanmadı. Grup 1 ile grup 2 arasında 1. gün (tedavi öncesi) QT, QTc, QTd ve QTcd değerleri arasında anlamlı fark saptanmadı. 1. ve 7. gündeki QT, QTc, QTd değerle- rindeki değişim miktarlarında anlamlı fark saptanmazken ortalama QTcd değerindeki azalma Grup 1’de istatistiksel olarak anlamlı idi (p=0,001) Grup 1 ve grup 2’deki parametreler birbirileriyle karşılaştırıldığında QT, QTc değerleri arasında anlamlı fark saptanmazken, QTd ve QTcd değerleri Grup 1’de anlamlı olarak daha düşük bulundu (sırasıy- la p<0.001 ve p=0.001) ). Sürekli VT, süreksiz VT ve ventriktiler fibrilasyon atağı birlikte değerlendirildiğinde grup 1’de ciddi ventriküler aritmi oranı grup 2’ye göre anlamlı olarak düşük tespit edildi (p=0,04). Tartışma: ST elevasyonsuz miyokard infarktüsünün medikal tedavisinde tirofiban kullanımının QT dispersiyonu ve hastane içi ciddi ventriküler aritmi gelişimi üzerine olumlu etkisi olduğu gözlendi.

Background: The aim of the study is to reveal the efficacy of additional tirofiban therapy over QT dispersion and arrhythmia frequency on patients with NSTEMI. Introduction: QT dispersion is a noninvasive predictor of ventricular repolarisation heterogeneity. The effect of tirofiban on mortality rate of patients with NSTEMI could not be clarified. It is unknown whether this effect is by the clearance of the thrombus or reduction of the arrhythmia related complications. Material And Methods: 66 patients with NSTEMI were divided into two groups 32 patients were labeled as Group 1 who received tirofiban while other 34 patients (Group 2) received standard therapy only. ECG records (50mm/sn rate, 20mm/mV amplitude) were obtained during the first day of submission and at the 7th day. Arrhythmia analysis were performed during intensive care unit follow up via telemetric monitoring system. Results: Any major or minor bleeding no observed . Pre-treatment QT, QTc, QTd ve QTcd values were similar between two groups. The difference on QT, QTc, QTd was insignificant between first and 7th day in both groups while difference on QTcd value was significant in Group 1 (p=0,001). When inter-group values were compared; QT and QTc difference were not significant, however; QTd and QTcd difference were significant only in Group 1 (p<0,001 and p=0,001, respectively). Total ventricular arrhytmia rate was significantly lower in Group 1 (p=0.04).Conclusion: Additional tirofiban therapy to conventional medication regime in patients with NSTEMI resulted in reduction on QT dispersion and in-hospital severe ventricular arrhythmia rate.