Türkiye'de yabancı dil öğretim yöntemlerinin tarihî gelişimi (1891-1928)

Abstract

Bu çalışma 1891-1928 yılları arasında Türkiye'de çeşitli dergilerde yayımlanan makalelere dayanarak yabancı dil öğretiminde kullanılan dönemde Türkiye'de kullanılan yabancı dil öğretim yöntemlerini araştırmakta ve böylece yabancı dil öğretimi tarihine katkıda bulunmayı hedeflemektedir. XIX. yüzyıla kadar Osmanlı İmparatorluğu'nda yabancı dil bilenler genellikle gayrimüslim Osmanlı vatandaşlarıydı. Ancak özellikle Tanzimat'tan sonra Batılı tarzda modern okulların açılması ve bu okullarda yabancı dil öğretimine yer verilmesi yabancı dil bilen Türklerin sayısını arttırdı. Bu dönemde yabancı dil ifadesi genel olarak Fransızca anlamına gelmekteydi. Yabancı dil öğretiminin yaygınlaşmasıyla birlikte yabancı dil öğretim yöntemleri üzerine yazılar kaleme alınmış ve bu mesele XIX. yüzyıl sonları ile XX. yüzyıl başlarında Türkiye'de tartışılan önemli eğitim meselelerinden birisi olmuştur. Ancak bugüne kadar yapılan çalışmalarda konu ele alınıp değerlendirilmemiştir.