Türk kamu yönetiminde yeniden yapılandırma çalışmalarının bireyselci ve kurumsalcı yaklaşımlar açısından incelenmesi

Abstract

Sosyal olguların analizinde birçok yaklaşım örgütlerin doğasını, muhtemel etkilerini, aralarındaki etkileşimi ve güç ilişkilerini nasıl şekillendirdiğini tartışmaktadır. Tarihsel olarak bu tartışmalar çıkış noktasını birey, örgüt ya da sosyal ilişkileri bağımsız değişken şeklinde belirlemiş ve sosyal gerçekliği bu yönde tanımlama eğilimine girmişlerdir. Kamu yönetimini kuramsallaştırmakta dört temel gelenek göze çarpmaktadır. Birincisi bireyin eylemleri ve kararlarıyla bağımsız olduğu ve öz saikleriyle sosyal yapıyı şekillendirdiğini öne süren, klasik iktisat teorilerinden etkilenmiş bireyselci yaklaşımdır. İkincisi ise bu yaklaşıma antitez niteliğinde olan, sadece bireysel etkileşimlerin değil bunun ötesinde etkileşimlerin örgütsel karakter kazandığı, yapı ve normlarla bireyi değerler ve inanışlar çerçevesinde kategorize edip sınırlandırdığını ileri süren kurumsallaşma perspektifidir. Son iki gelenek olan post-modern, Marxist-eleştirel yaklaşım ise bu çalışmanın dışında tutulacaktır. Çalışmanın amacı son yıllarda birçok ülkede ve Türkiye’de de gözlemlenen kurumsal reform çabalarının hangi yaklaşım çerçevesinde gerçekleştiğini tespit etmektir.

Many approaches discuss the nature of institutions, their possible impacts, interactions and power relations among them in the analysis of social realm. Historically, these arguments determine the focal point as individual, institution or social relations, and tend to define social reality based upon it. In theorizing public administration, four traditions stand out. The first is individualist perspective that puts forward individuals to be independent in their decisions and actions, and so to shape social structure by their self-determination. The second tradition is institutionalist approach that asserts not only individual interactions but also institutions and institutionalized interactions affect the individuals by categorizing and limiting their actions. The last two traditions which are Marxist and post-modern approaches will be excluded in the analysis. This study aims to address under what perspectives recent institutional reforms are performed in Turkey.