XV. yüzyıla ait bir mektup örneğinin diplomatik dil, uslüp ve tarihi kaynak olarak değerlendirilmesi

Abstract

XIV- XV yüzyıl Türk tarihinin aydınlatılabilmesi için tarihi belgeler her zaman önemli olmuştur. Bu belgeler arasında mektuplar, fermanlar, vakayinameler ana kaynaklar arasındadır. Söz konusu dönem tarihine özellikle de AkkoyunluKarakoyunlu ve Osmanlı ilişkilerine ışık tutan bu belgelerden birisi Uzun Hasan’ın Sultan Mehmed’e yolladığı mektuptur. Söz konusu mektubun orijinal olan metni Feridun Bey’in Mecmûa-i Münşeât-ı Selâtîn adlı eserinde yer almaktadır. Makalede Abdulhüseyin Nevaî’nin “Esnâd ve Mukâtebât-ı Târîhî-yi İrân ez Tîmûr ta Şâh İsmâîl” adlı eserindeki nüshası üzerinden inceleme yapılacaktır. Bu makalede mektubun diplomatik açıdan dil, üslup ve tarihi içeriğinin değerlendirilmesi yapılacaktır.

Historical documents, by which one may list letters, edicts and chronicles amongst the primary sources, have always been instrumental in illuminating the 14th-15th century Turkish history. One of the documents which sheds a light into this era, especially in regards to the Ak Koyunlu/Kara Koyunlu – Ottoman Empire relations, is the letter sent by Uzun Hasan to his counterpart Sultan Mehmed II. The letter’s both Farsi original can be found in Münşeat-ı Selatin by Feridun Bey and Esnad-ı ve Mukatebat-ı Tarikh-i İran ez Timur Şah İsmail by Abdülhüseyin Nevai . In this article teh letter will be evaluated diplomatically in terms of language ,style and history