Husrev ü şîrîn mesnevilerine yeni bir halka: Sâlim Efendi’nin Husrev ü Şîrîn Mesnevisi

Abstract

Edebiyatımıza İran edebiyatından giren mesnevi nazım şekli, kendi arasında kafiyeli beyitlerden oluşması ve beyit sayısı bakımından herhangi bir kısıtlamaya bağlı olmaması nedeniyle dinî, tasavvufi, ahlaki, tarihî konular ile aşk hikâyelerinin anlatımında sıkça kullanılmıştır. Leylâ vü Mecnûn, Yûsuf u Züleyhâ, Husrev ü Şîrîn, Vâmık u Azrâ, Cemşîd u Hurşîd gibi çift kahramanlı aşk hikâyeleri çok sevilmiş, bu eserler tahkiye unsurları içermesi nedeniyle toplumun hikâye dinleme ihtiyacını da karşılamıştır