Spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin kendini sabotaj ve benlik saygısı düzeylerinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı Spor Bilimleri Fakültesi öğrencilerinin kendini sabotaj ve benlik saygısı düzeylerinin incelenmesidir. Araştırmaya, Hitit Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi'nde 2019-2020 eğitim öğretim yılında öğrenim görmekte olan 694 (441 erkek ve 253 kadın) öğrenci gönüllü olarak katılmıştır. Araştırmanın yapılabilmesi için gerekli Etik Kurulu İzni Hitit Üniversitesi Girişimsel Olmayan Araştırmalar Etik Kurulu'ndan yazılı olarak alınmıştır. Araştırmaya gönüllü olarak katılan öğrencilere bilgilendirilmiş gönüllü olur formu imzalatılmıştır. Elde edilen verilerin istatiksel analizi için SPSS 22.0 paket programı kullanılmıştır. Deneklerin kendini sabotaj düzeylerini belirlemek için Jones ve Rhodewalt tarafından geliştirilen ve Türkçe'ye uyarlaması Akın (2012) tarafından yapılan Kendini Sabotaj Ölçeği (KSÖ) kullanılmıştır. Deneklerin benlik saygısı düzeylerini belirlemek için Rosenberg tarafından geliştirilen ve Türkçe'ye uyarlaması Çuhadaroğlu (1986) tarafından yapılan Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği (BSÖ) kullanılmıştır. Deneklere ait betimleyici istatistikler ortalama, standart sapma, frekans ve yüzde tabloları olarak gösterilmiştir. Deneklerin kendini sabotaj ve benlik saygısı ölçeklerinden elde ettikleri puanlar ortalama ± standart sapma olarak gösterilmiştir. Kolmogorov-Smirnov ve Shapiro-Wilk testi analizi sonucunda verilerin normal dağılmadığı görülmüş ve parametrik olmayan testlerin kullanılmasına karar verilmiştir. İkili grupların karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi, üç ve daha fazla gruba sahip değişkenlerin karşılaştırılması için Kruskal-Wallis H testi kullanılmıştır. İstatistiksel incelemeler için anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak belirlenmiştir. Araştırmaya katılan deneklerin kendini sabotaj ve benlik saygısı puanlarının öğrenim gördükleri bölüm, öğrenim gördükleri sınıf, pedagojik formasyon eğitimi alma durumu, yaşanılan en uzun yerleşim birimi, ailenin aylık ortalama gelir düzeyi, anne eğitim düzeyi, baba eğitim düzeyi ve spor dalı sınıfı değişkenlerinde istatistiksel olarak farkın anlamlı olduğu (p<0,05) bulunmuştur. Bununla birlikte deneklerin kendini sabotaj ve benlik saygısı puanlarının cinsiyet, akademik başarı, anne çalışma durumu, baba çalışma durumu ve lisanslı sporcu olma durumu değişkenlerinde ise istatistiksel olarak anlamlı bir farkın olmadığı (p>0,05) tespit edilmiştir. Öğrencilerin kendini sabotaj ve benlik saygısı düzeyleri arasında negatif yönde orta düzeyde (r=-0,499; p<0,001) bir ilişki olduğu tespit edilmiştir.

The aim of this study is to examine the self-handicapping and self-esteem levels of the students at the Faculty of Sport Sciences. Six hundred and ninety-four students (441 male and 253 female) studying at the Faculty of Sport Sciences of Hitit University in the academic year of 2019-2020 were participated in the study. The Ethics Committee approval was obtained from Hitit University Non-Interventional Researches Ethics Committee. Written consents were obtained from the participants prior to the study. SPSS 22.0 statistical software was used to analyze data. The Self Handicapping Scale (SHS) developed by Jones and Rhodewalt, adapted to Turkish by Akin (2012), was used to determine the self-handicapping levels of the participants. Rosenberg Self-Esteem Scale (SES) developed by Rosenberg, adapted to Turkish by Cuhardaroglu (1986), was used to assess the self-esteem levels of the participants. Descriptives were presented as mean, standard deviation, frequency, and percentages. The scores of the subjects on the self-handicapping and self-esteem scales were shown as mean ± standard deviation. As analyses of the data revealed that the self-handicapping and self-esteem scores were not normally distributed, non-parametric tests were used. Mann-Whitney U test was used to compare differences between groups and Kruskal-Wallis H test was used to compare differences among groups. The significance level for statistical analyses was determined as p<.05. As a result, it was found that there was a moderate but negative (p<.01) relationship between the self-handicapping and self-esteem scores of the subjects. It was also found that there were significant differences (p<.05) between SHS and SES scores in having pedagogical education, the status of the place where the participants spent most of their lives, monthly average income level of the family, education levels of the parents and sports branch. It was also found that there was no significant difference (p>0.05) in gender, academic achievement, employment statuses of the parents, and being a licensed athlete. As a result, self-handicapping scores of the participants and their self-esteem levels were found to be negatively but moderately correlated (r=-0,499; p<0,001).