Futbolcuların antrenörlerine güven düzeylerinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı futbolcuların antrenörlerine güven düzeylerinin incelenmesidir. Bu amaç doğrultusunda Samsun ilinde halen aktif olarak spor yapan lisanslı ve liglerde yarışan 193 erkek, 30 kadın toplam 223 futbolcudan veri toplanmıştır. Çalışmada "Kişisel Bilgi Formu" ve "Antrenöre Güven" ölçeği kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda; güven boyutunda yalnızca futbolcuların oynadıkları takımdaki statülerine göre farklılık gösterdiği; eşitlikçi tutum boyutunun futbolcuların spor yaşı ve oynadıkları takımdaki statülerine farklı olduğu; yardımseverlik boyutunun üç boyutta farklılık gösterdiği bunlarında; futbolcuların spor yaşı, oynadıkları takımdaki statüleri ve çalıştıkları antrenörlerinin eğitim düzeylerine göre farklılıaştığı; doğruluk boyutunda, futbolcuların yaşları, eğitim durumları, sporculuk yaşları ve takımdaki statüleri arasında farklılıklar olduğu; uzmanlık boyutu futbolcuların, yaş, eğitim durumu ve oynadıkları takımdaki statülerine göre değişmektedir; adanmışlık/bağlılık boyutunda herhangi bir alt grupta fark yoktur; iş birliğine hazır olma boyutu futbolcuların oynadıkları takımdaki statülerine göre değişirken; son olarak performans boyutu futbolcuların eğitim durumu ve çalıştıkları antrenörlerin yaşlarına göre farklılık göstermektedir. Bunlara ek olarak diğer değişkenlerde anlamlı fark ortaya çıkmamıştır. Sonuç olarak, antrenörler açısından; antrenörler kendi sporcularına uygulayarak takım sporcularının kendisine güven konusunda zayıf ve güçlü yönlerini görmelerini sağlayabilir. Antrenörlerin zayıf oldukları boyutlarda iyileştirme çalışmaları yapmaları gerektiğini fark etmelerine yardımcı olabilir. Antrenör-sporcu kapsamında başarıda önemli olan güvenin inşa edilerek performanta gelişme ve iyileşmeler sağlanabilir. Sportif güven, her seviyedeki sporcular için kritik bir başarı faktörü olarak kabul edilebilir yapılan antrenmanlar, beslenme ve diğer etkenler kadar "antreönere güven" sportif başarıda kritik bir öneme sahiptir.

The purpose of this study was to examine the trust level of soccer players in their coaches. To this aim, the data from a total of 223 licenced soccer players, 193 male and 30 female, still active soccer players competing in leagues in Samsun province were collected. The Personal Information Form and the Trust in the Coach Scale were used. Statistical analyses revealed that the soccer players varied only by their status in their team in the trust dimension; the justice dimension varied according to the sport age and their status in their team (amateur/professional) the soccer players; the benevolence dimension varied in three variables; sport age, their status in their team (amateur/professional) and education level; there were differences between age, education level, sporting age and their status in their team (amateur/professional) of the soccer players in the integrity dimension; the competence dimension varied according to the age, educational level and their status in their team (amateur/professional) of the soccer players; there was no difference in any subgroups in the commitment dimension; the cooperate dimension varied according to their status in their team (amateur/professional) of the soccer players and finally the performance dimension varied according to the educational level of the soccer players and their coach's age. No significant differences were found in any other dimensions. As a results it can be told that coaches can enable team players to see their weak and strong aspects in terms of trust by applying it to their own players. Coaches may use scale to conduct enhancement studies in dimensions where they are weaker, which may help them realize. Developments and enhancements can occur in performance by building trust which plays a key role in success in terms of coach-athlete. Sportive trust can be accepted as a critical success factor for athletes at all levels. "Trust in the coach" is of critical importance in the sportive success as much as training, nutrition and other factors.