İş Yaşamı Yalnızlığının Çalışma Ortamını Değerlendirme Üzerindeki Etkileri: Hemşire Meslek Grupları Üzerinde Bir Araştırma

Abstract

Bu çalışma; hemşirelerin iş yaşamı yalnızlıklarının çalışma ortamını değerlendirmeleri üzerinde bir etkisinin olup olmadığını ölçmek amacıyla yapılmıştır. Çalışmanın evreni; Çorum İlinde bulunan bir kamu hastanesinde hemşire olarak görev yapan çalışanlardan oluşmaktadır. Hastanede görev yapan ve anket uygulamasına katılmayı kabul eden 234 hemşire ile gerçekleştirilen çalışma sonucunda; hemşirelerin iş yaşamı yalnızlıklarının çalışma ortamını değerlendirmeleri üzerinde anlamlı bir etkisinin olduğu bulunmuştur. Bununla birlikte iş yaşamı yalnızlığı boyutları ile çalışma ortamını değerlendirme boyutları arasında anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir. Son olarak hemşirelerin “orta düzeyde” iş yaşamı yalnızlığı yaşadıkları ve çalışma ortamlarını da “orta düzey” olarak değerlendirdikleri tespit edilmiştir.

Aim of this study was measuring whether the working life loneliness of nurses had a significant impact on their working environment assessment or not. Target population of the study consists of nurses working in a Public Hospital in Çorum City. As a result of the study which was carried out with 234 nurses who work in the hospital and agreed to particpate in the survey application; it was found that working life loneliness of the nurses had a significant impact on their working environment assessment. In addition to this, it was determined that there were significant correlations between the dimensions of the working life loneliness and the dimensions of the working environment assessment. Finally, it was found that the working life loneliness levels and the working environment assessment levels of the nurses were “moderate”.