Comparison of the Effects of Immobilization Stress and Chronic Mild Stress Models on Depression-Related Behaviors in Female Rats: An Assessment of a 10-Day Stress Period

Abstract

Objective: This study was designed to compare the depression-related behavior-inducing potentials of 10-day immobilization stress and chronic mild stress in adult female rats. Materials and Methods: Adult Wistar rats were randomly divided into three groups (n=10) as control, immobilization stress (45 minutes per day) and chronic mild stress. Both stress protocols were applied for a period of 10 days. Behavioral tests were performed when the rats were in diestrus. Results: In the forced swimming test, immobility behavior in the immobilization stress group and chronic mild stress group was significantly higher than the control group (P<0.05 and P<0.001, respectively). Additionally, there was a significant decrease in swimming behavior in the immobilization stress and chronic mild stress groups compared to the control group (P<0.05 and P<0.01). In the open field test, the percentage of time spent in the central area was lower, and latency in the central area was longer in the immobilization stress group (P<0.05). The frequency of the rearing behavior in the immobilization stress group was lower than the control group (P<0.01). The percentage of body weight change was significantly higher in the chronic mild stress group compared to the control group (P<0.001). Conclusion: We suggest that the depression-related behavior-inducing potential of the chronic mild stress model is more prominent than the immobilization stress model by means of 10-day stress protocol in female rats. However, our chronic mild stress protocol might have some risks in animals during the pregnancy and postpartum period due to significant weight loss.

Amaç: Bu çalışmada 10 gün süresince uygulanan immobilizasyon stresi ve kronik hafif stres modellerinin erişkin dişi sıçanlarda depresyonla ilişkili davranışları indükleme potansiyellerinin kıyaslanması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Yetişkin Wistar albino ırkı sıçanlar kontrol, immobilizasyon stresi (günlük 45 dakika) ve kronik hafif stres olarak rastgele üç gruba (n = 10) ayrılmıştır Her iki stres protokolü de 10 gün süresince uygulanmıştır. Davranış testleri sıçanlar döstrüs dönemindeyken gerçekleştirilmiştir. Bulgular: Zorunlu yüzme testinde, immobilizasyon stres grubundaki ve kronik hafif stres grubundaki hayvanlarda hareketsiz kalma/kendini bırakma davranış süreleri kontrol grubundan anlamlı olarak yüksekti (sırasıyla P<0.05 ve P<0.001). Ayrıca, immobilizasyon stresi ve kronik hafif stres grubunda yüzme sürelerinde kontrol grubuna göre anlamlı bir azalma söz konusuydu (P<0.05 ve P<0.01). Açık alan testinde, immobilizasyon stresi grubunda merkez bölgede geçirilen zaman yüzdesinin daha düşük ve merkez alana ilk girişteki gecikme süresinin daha uzun olduğu belirlendi (P<0.05). İmmobilizasyon stres grubunda şahlanma davranışı sayısının kontrol grubuna göre daha düşük olduğu görüldü (P<0.01). Kronik hafif stres grubunda, vücut ağırlığı değişim yüzdesinin kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksekti (P<0.001). Sonuç: Dişi sıçanlarda 10 gün süresince uyguladığımız kronik hafif stres protokolünün depresyon benzeri davranışları indükleme potansiyelinin immobilizasyon stresinden daha belirgin olduğunu söyleyebiliriz. Bununla birlikte, kullandığımız kronik hafif stres protokolü önemli derecede kilo kaybına yol açtığından dolayı hamilelik ve emzirme dönemindeki dişi sıçanlarda bu protokolün uygulanması riskli olabilir.