The Frequency Of Fibromyalgia In Female Patients With Impaired Fasting Blood Glucose: Crosssectional Study

Abstract

Objectives: To assess the frequency of fibromyalgia among women with impaired fasting glucose. Materials and Methods: The sample was selected from the female patients who applied to the Internal Medicine clinic and whose fasting blood glucose level were 100-126 in their routine examination (Group1) and patients whose fasting blood glucose were less than 100 constituted the control group (Group2). Oral glucose tolerance test (OGTT) has been applied to patients with impaired fasting glucose (IFG) and whose 2nd hour OGTT levels were under 140 has been included. Functional status was assessed by using the Fibromyalgia Impact Questionnaire (FIQ). Pain Location Inventory (PLI), and Symptom Impact Questionnaire (SIQR) were evaluated for the diagnosis of fibromyalgia. Results: Mean age was 48.99±7.50 in Group1 (n=73) and 47.84±7.92 in Group2 (n=73) with no significant difference between them. Mean BMI (body mass index) was 30.41±5.01 in Group1 and 28.00±4.61in Group2, this difference was significant (p<0.05). 26% of the patients in Group1, 11% of the patients in Group2 were diagnosed with fibromyalgia and difference was highly significant (p<0.001). Mean FIQ was 44.27±21.98 in Group1 and 24.95±21.49 in Group2, this difference was also significant (p<0.001). Glucose level was associated with PLI (r=0.368, p<0.001), SIQR (r=0.322 p<0.001) and FIQ (r= 0.287, p<0.001). Conclusion: Fibromyalgia is more prevalent in female patients with IFG than in patients with normal fasting glucose levels. Glucose level is associated with both PLI, SIQR and functionality. Although not a clinical disease, IFG is not only a risk factor for development of diabetes but also a risk factor for fibromyalgia in women.

Amaç: Bozulmuş açlık glukozu olan kadınlarda fibromiyalji sıklığını değerlendirmek. Materyal ve Metot: Dahiliye polikliniğine nonspesifik nedenlerle başvuran kadınlar arasından, rutin muayenesinde açlık kan şekeri düzeyi 100-126 olanlar çalışma grubunu (Grup 1) ve açlık kan şekeri değeri 100'den küçük olanlar kontrol grubunu oluşturdu (Grup 2). Bozulmuş açlık glukozu (BAG) olan hastalara (Grup 1) oral glukoz tolerans testi (OGTT) yaptırıldı ve 2. Saat OGTT değeri 140’ın altında olan hastalar çalışmaya dahil edildi. Fibromiyalji Etki Anketi (FIQ) kullanılarak fonksiyonel durum değerlendirildi. Fibromiyalji tanısı için ağrı yerleşim skoru (AYS) ve semptom etkilenme skorlaması (SES) değerlendirildi. Bulgular: Ortalama yaş Grup 1'de 48.99 ± 7.50 (n = 73) ve Grup 2'de 47.84 ± 7.92 idi (n = 73), aralarında anlamlı fark yoktu. Ortalama VKİ (vücut kitle indeksi) Grup 1'de 30.41 ± 5.01, Grup 2'de 28.00 ± 4.61 idi, aradaki fark anlamlıydı (p <0.05). Gruplar mesleki durum, eğitim yılı, medeni durum bakımından benzerdi. Grup 1'deki hastaların% 26'sına, Grup 2'deki hastaların% 11'ine fibromiyalji tanısı kondu ve aradaki fark anlamlıydı (p <0.001). Ortalama FIQ Grup 1'de 44.27 ± 21.98 ve Grup 2'de 24.95 ± 21.49 idi, aradaki fark anlamlıydı (p <0.001). Glukoz düzeyi, AYS (r = 0.368, p <0.001), SES (r = 0.322 p <0.001) ve FIQ (r = 0.287, p <0.001) ile ilişkiliydi. Sonuç: Fibromiyalji, bozulmuş açlık glukozu bozuk olan kadın hastalarda, açlık glukoz düzeyi normal olanlara göre daha yaygındır. Glukoz düzeyi AYS, SES ve fonksiyonellik ile ilişkilidir. Klinik bir hastalık olmasa da bozulmuş açlık glukozu sadece diyabet gelişimi için bir risk faktörü değil aynı zamanda kadınlarda fibromiyalji için bir risk faktörüdür.