Ragbi milli takım sporcularının kendini sabotaj ve benlik saygısı düzeylerinin belirlenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, ragbi milli takım sporcularının kendini sabotaj ve benlik saygısı düzeylerinin belirlenmesidir. Araştırmaya katılan katılımcılar, 2021 yılı içerisinde ragbi milli takım kamplarına davet edilen ve yer alan sporculardır. Çalışma, 98 ragbi milli takım sporcusunun (63 erkek ve 35 kadın) katılımı ile gerçekleşmiştir. Araştırmayı gerçekleştirebilmek için gerekli etik kurul izni Hitit Üniversitesi Girişimsel Olmayan Araştırmalar Etik Kurulu'ndan, kurum izni ise Türkiye Ragbi Federasyonu'ndan alınmıştır. Sporcular çalışmaya katılım öncesinde yazılı gönüllü olur vermişlerdir. Benlik saygısı düzeylerinin belirlenmesi amacıyla, Rosenberg (1965) tarafından geliştirilen ve Türkçe uyarlaması Tukuş (2010) tarafından yapılan Benlik Saygısı Ölçeği kullanılmıştır. Kendini sabotaj düzeyinin belirlenmesi için ise Jones ve Rhodewalt (1982) tarafından geliştirilen, Türkçe uyarlaması Akın (2012) tarafından yapılan Kendini Sabotaj Ölçeği kullanılmıştır. Ölçeklerden elde edilen verilerin istatiksel analizi için SPSS 25.0 (IBM Corp., USA) kullanılmıştır. Verilerin normal dağılıma uygunluğu Shapiro-Wilk, Q-Q Plot ve histogram analizleri kullanılarak test edilmiş, verilerin normal dağılıma uygun olmadığı görüldüğünden, istatistiksel analizlerde parametrik olmayan testler kullanılmıştır. Yapılan çalışma sonucunda elde edilen bulgulara göre, ragbi sporcularının kendini sabotaj puanlarının literatürde belirtilen ortalama düzeyin altında olduğu, incelenen değişkenlere göre benlik saygısı puanlarında fark olmadığı, kendini sabotaj puanlarının eğitim düzeyi, spor yaşı ve araç sahibi olma değişkenlerine göre gruplara arasında anlamlı farka sahip olduğu bulunmuştur. Ragbi sporcularının benlik saygısı ve kendini sabotaj puanları arasında negatif yönlü ve r=-0,40 düzeyinde anlamlı ilişki bulunduğu tespit edilmiştir. İleride yapılacak olan çalışmalarda kendini sabotaj ve benlik saygısının ragbi sporcularının performansları üzerindeki etkilerinin araştırılması, milli olmayan sporcuların da dahil edilmesiyle örneklem sayısının arttırılması, farklı branşlarda faaliyet gösteren elit sporcuların da araştırma kapsamına alınarak benzer bir araştırmanın yapılması önerilmektedir.

The aim of this study was to determine the self-handicapping and self-esteem levels of Turkish Rugby National Team athletes. The subjects participated in the study were the athletes who were invited to and took part in the rugby national team training camps in 2021. 98 national rugby team athletes (63 men and 35 women) took part in the study. Ethics committee approval was obtained from Hitit University Non-Interventional Researches Ethics Committee and institutional permission was obtained from the Turkish Rugby Federation prior to the research. The subjects’ written consent were also obtained prior to their participation in the study. In order to determine the participants’ levels of self-esteem, the Self-Esteem Scale developed by Rosenberg (1965), adapted into Turkish by Tukuş (2010), was used. The SelfHanddicapping Scale developed by Jones and Rhodewalt (1982) which was adapted into Turkish by Akın (2012) was used to determine the levels of self-handicapping. SPSS 25.0 (IBM Corp., USA) was used for statistical analysis. The normal distribution of the data was tested by using Shapiro-Wilk, Q-Q Plot and histogram analysis. Since it was seen that the data were not normally distributed, non-parametric tests were used. As a result of the study, it was found that the self-handicapping scores of rugby athletes were below the average level referred in the literature, there was no difference in self-esteem scores according to the variables examined, and there was a significant difference in the self-handicapping scores between the groups according to the education level, sports age and vehicle ownership variables. It was determined that there was a negative correlation between rugby players' self-esteem and selfhandicapping scores, at the level of r=-0.40. In future studies, it is recommended to investigate the effects of self-handicapping and self-esteem on the performance of rugby athletes, to increase the number of subjects by including non-national athletes, and to conduct a similar study by including elite athletes from different sports branches.