Tasavvufta kalbin kirlenmesi ve temizlenmesi konusu

Abstract

Bu makalede önce mutasavvıfların anlayışına göre kalbin tanımı, kirlenmesi ve buna sebep olan etkenlerin neler olduğu ortaya konulmaktadır. Daha sonra mutasavvıfların kalp temizliği ve onu sağlayan unsurlar hakkındaki görüşleri incelenmektedir. Mutasavvıflara göre kişi ahlak açısından çeşitli kötü özelliklere sahip olursa kalbini kirletir. Böylece onun bu yaptıkları kendisinin öteki dünyada helake maruz kalmasına sebep olur. Fakat kişi kalbin maruz kaldığı kötü- lüklerin manevi ilacı olan iyi özelliklerle vasıflanarak onun kurtuluşunu sağlar. Mutasavvıflara göre peygamberlerin Allah tarafından insanlara gönderiliş amaçları ve onların tebliğ ettikleri dinlerin gayelerinden biri kalp temizliğidir. İlk dönem mutasavvıflarının “sufi kimdir?” sorusuna “Allah için kalbini arındıran kişidir” cevabı bu bağlamda değerlendirilmektedir. Tasavvufî dü- şüncede önemli bir konu olan insan-ı kâmil kalp temizliğini tam olarak gerçekleştiren ve bu özelliğini koruyan kişidir.

This manuscript explicates the definition of heart, according to Sufi’s perception, its darkness, and what factors bringing about this darkness are. Later on, it explores the views about Sufis’ purity of heart and its determinants. According to Sufis, an individual darkens his/her heart when he/she has bad characteristics in terms of morality so that he/she perishes himself/herself in the hereafter. However, a person rescues his/her heart from harms by having and conducting good characteristics that are moral curatives. According to Sufis, one of the reasons why prophets were sent, and one of their religions’ targets is the purity of heart. Thus, the answer “ the person who purifies his/her heart for the sake of God” to the question “who is Sufi” asked by the first-period Sufis is evaluated in this respect. The term ‘perfect humanbeing’, a significant topic in the Sufi thought, is defined as a person who purifies heart completely and protects this feature. To conclude, the term ‘darkness of heart’ has been perceived as a critical problem in Sufism, and targeted to purify.