Probiyotiklerin kolon kanseri hücreleri üzerindeki etkisinin in vitro ko-kültür modelinde araştırılması

Abstract

Hücrelerin, genetik ve çevresel etkiler ile değişime uğraması sonucu kontrolsüz çoğalmasına genel olarak kanser denilmektedir. Bağırsak kanseri ise kalın bağırsak (kolon) kanseri ve kolorektal kanser olarak da bilinir. Kanser türleri arasında, kolorektal kanserler yaygın görülen ve mortal seyreden bir kanser türüdür. Ülkemizde ve dünyada sık görülen kolorektal kanserlerdeki artışta beslenme alışkanlığının ciddi boyutlarda etkisi gözlenmektedir. Bu sebeple bilim insanları özellikle kanser riskini azaltan ek gıda takviyeleri geliştirmek ve optimum beslenme dizaynının önemini ortaya koymak için halihazırda çalışmaktadır. Bu çalışmada iki farklı probiyotik suş ve onlardan elde edilen postbiyotikler kullanılarak, kolon kanseri hücre hatlarına uygulanmıştır. Çalışmada hem kanser hücrelerinin canlılığı üzerine etkilerine, hem de migrasyon üzerine etkilerine beraber bakılmıştır. Uygulama sonuçlarımız, probiyotiklerin ve postbiyotiklerin önemli ölçüde hücre canlılığına ve migrasyonuna etkisini göstermiştir.

Uncontrolled proliferation of cells as a result of genetic and environmental changes is often referred to as cancer. Bowel cancer is also known as large intestine (colon) cancer and colorectal cancer. Among the cancer types, colorectal cancers are commonly seen and mortally coursed. Nutritional habits have a serious impact on the increase in colorectal cancers, which are common in our country and in the world. For this reason, scientists are currently working with the goal to develop additional food supplements that reduce the risk of cancer and to reveal the importance of the most optimal nutritional design. In this study, two different probiotic strains and postbiotics obtained from them, were applied to colon cancer cell lines. In the study, both the effects on the viability of cancer cells and their effects on migration were examined together. Our application results showed that probiotics and postbiotics had a significant effect on cell viability and migration.