Improvement of endothelial function early after thrombolytic therapy in patients with prosthetic heart valve thrombosis

Abstract

Objective: Prosthetic valve thrombosis (PVT) is a serious complication among patients with prosthetic heart valves. Thrombolytic therapy (TT) is now widely used as first-line treatment for PVT. Endothelial dysfunction has previously been reported in patients with PVT. The aim of this study was to investigate the changes in endothelial function soon after TT in PVT patients. Methods: The study group included 85 patients with PVT [female: 53 (62.3%); age: 48.7±13.9 years] who were evaluated prospectively before and shortly after TT. All of the patients were evaluated using transthoracic and transesophageal echocardiography. TT was administered in all cases with a low-dose, ultra-slow infusion regimen. Endothelial function was evaluated using a noninvasive measurement of flow-mediated dilatation (FMD) of the brachial artery during reactive hyperemia. Results: The study population included 38 (44.7%) obstructive and 47 (55.3%) non-obstructive PVT patients. The obstructive PVT patients had lower baseline FMD values than the non-obstructive PVT group (5.31±0.76% vs. 5.87±0.84%; p=0.003). TT was successful in 79 patients (92.9%). FMD was significantly increased in the successfully thrombolyzed patients after TT (5.65±0.86% vs. 7.13±1.26%; p<0.001). There was no significant difference in the FMD values after TT in patients who were unresponsive to TT (5.07±0.61% vs. 5.38±0.95%; p=0.371). There was a significant increase in FMD values after TT in patients with obstructive PVT (5.31±0.76% vs. 8.22±1.15%; p<0.001). However, this difference was not statistically significant for patients with non-obstructive PVT (5.87±0.84% vs. 6.11±0.95%; p=0.276). Conclusion: This study demonstrated that successful TT may contribute to improvement of impaired endothelial function in patients with obstructive PVT

Amaç: Protez kapak trombozu (PKT) gelişimi protez kalp kapaklı hastalarda ciddi bir komplikasyondur. Son zamanlarda trombolitik tedavi (TT) PKT tedavisinde ilk tercih olarak yaygın olarak kullanılmaktadır. Daha önceki çalışmalarda PKT hastalarında endotel disfonksiyonunun varlığı bildirilmiştir. Bu çalışmada, PKT hastalarında TT sonrasında endotel fonksiyonlarında olan değişiklikleri araştırmayı amaçladık. Yöntemler: Bu çalışmaya TT öncesi ve sonrası prospektif olarak takip edilen 85 PKT hastası [kadın: 53 (%62,3), ortalama yaş: 48,7±13,9 yıl] dahil edildi. Tüm hastalar transtorasik ve transözofajiyal ekokardiyografi ile değerlendirildi. Tüm hastalarda düşük doz ultra yavaş infüzyon rejimine göre TT uygulandı. Endotel fonksiyonları reaktif hipereminin neden olduğu akım aracılı genişleme (Flow Mediated Dilation, FMD) ölçülmesi ile değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya 38 (%44,7) tıkayıcı ve 47 (%55,3) tıkayıcı olmayan PKT hastası alındı. Tıkayıcı PKT hastaları tıkayıcı olmayan PKT hastalarına göre daha düşük bazal FMD değerlerine sahiplerdi (%5,31±0,76 ve %5,87±0,84; p=0,003). TT 79 (%92,9) PKT hastasında başarılı idi. Ortama FMD değerleri başarılı TT grubunda TT sonrasında anlamlı olarak yükseldi (%5,65±0,86 ve %7,13±1,26; p<0,001). Başarısız TT grubunda TT sonrası FMD değerlerinde anlamlı değişiklik izlenmedi (%5,07±0,61 ve %5,38±0,95; p=0,371). Tıkayıcı PKT olan hastalarda TT sonrasında FMD değerleri anlamlı olarak yükseldi (%5,31±0,76 ve %8,22±1,15; p<0,001). Fakat, tıkayıcı olmayan PKT hastalarında TT sonrası FMD değerlerinde anlamlı değişiklik izlenmedi (%5,87±0,84 ve %6,11±0,95; p=0,276). Sonuç: Bu çalışmada, tıkayıcı PKT hastalarında başarılı TT’nin bozulan endotel fonksiyonlarının düzelmesine katkı sunabildiği gösterilmiştir.