Psikiyatri Polikliniğine Başvuran Kadınlarda Aile İçi Şiddet Yaşantısı
Abstract
Amaç: Aile içi şiddet (AİŞ), eşler ya da aynı evde yaşayan akrabalar arasında yaşanan her türlü şiddet davranışıdır. Yaşanan şiddetin muhatabı genellikle kadınlar ve çocuklar olmaktadır. Bu çalışmada, psikiyatri polikliniğine başvuran kadınlarda aile içi şiddet yaşantısının gözden geçirilmesi, sosyodemografik faktörlerle ilişkisinin incelenmesi ve eşlik eden ruhsal belirtilerin saptanması amaçlanmıştır. Yöntem: Psikiyatri polikliniğine başvuran, çalışmaya katılmayı kabul eden kadınlardan Aile İçi Yaşantı Anketi (AİYA) ve Belirti Tarama Listesi’ni (Symptom Check List-90-R; SCL-90-R) doldurmaları istendi. Bulgular: Çalışmada 300 kişi değerlendirilmiştir. Yaş ortalaması 36,24±10,88’dir. Katılımcıların %75,7’si evlidir, çoğu çekirdek aile olarak yaşamaktadır. Kadınların %70,1’i evliliğinde sözel şiddet, %49,0’u fiziksel şiddet gördüğünü belirtmiştir. Sözel şiddet görenlerin %65,3’ü fiziksel şiddet de görmektedir. Şiddet görmeyen kadınların oranı %26,1’dir. Çalışmada şiddetin uygulanma biçimi, derecesi, kadınların şiddet ile ilgili tutumları ve çocuklukta şiddet yaşantısı incelenmiştir. Katılımcıların yaşı, eğitim durumu, evlenme yaşı, evlenme biçimi, eşin yaşı ve eğitim durumu fiziksel veya sözel şiddet görmeyle ilişkili değildir. Hem sözel hem fiziksel şiddetin ekonomik gelir düzeyi ile anlamlı ilişkili olduğu belirlenmiştir (p<0,05). SCL-90-R puanı ortalaması 1,40±0,68’dir; alt gruplar arasında en yüksek puan ortalaması depresif belirtilerdedir (1,80±0,79). Fiziksel ve sözel şiddet gören kadınların psikiyatrik belirti düzeyi, şiddet görmeyen gruba göre anlamlı ölçüde yüksek bulunmuştur (p?0,001). Sonuç: Çalışmaya katılan kadınların çoğunun şiddete maruz kaldığı, ekonomik gelir düzeyi azaldıkça her iki şiddet türünün de daha yüksek oranda yaşandığı görülmektedir. Şiddet, psikiyatrik belirtileri arttırmaktadır. AİŞ’in yüksek oranda saptanması ve ruhsal etkileri düşünülürse, şiddetin klinisyenler tarafından ruhsal değerlendirmenin bir parçası olarak sorgulanması gereklidir. Objective: Domestic violence (DV) is defined as all kinds of abusive behaviors between spouses or relatives living in the same house. Domestic violence is most commonly directed towards women and children. This study aims to review the extent of domestic violence among women consulting to psychiatric outpatient clinic, and to identify its relation with sociodemographic risk factors and psychological symptoms. Method: Self-reported Domestic Violence Questionnaire and Symptom Checklist-90-R (SCL-90-R) information was collected from women who admitted to psychiatric outpatient clinic at Marmara University Research and Educational Hospital, and accepted to participate in the study. Results: 300 women participated in the study. Mean age of participants was 36.24±10.88, 75.7% of them were married, and mostly live within nuclear families. 70.1% of the participants reported verbal violence, and 49.0% reported physical violence. 65.3% of those who have experienced verbal violence have also experienced physical violence. 26.1% of them reported as not having experienced domestic violence before. The nature and extent of domestic violence, women’s attitudes towards it, and its relation with experience of domestic violence during childhood have been explored. Participants’ educational levels, current age and age of marriage, style of marriage, educational level and age of spouse were not found to be associated with experiencing of domestic violence. Both verbal and physical domestic violence were significantly associated with the economic status of women (p<0.05). The mean SCL-90-R score was 1.40±0.68 with the highest mean subgroup score under depressive symptoms category (1.80±0.79). Mean SCL-90-R score showed significant association with the experience of domestic violence (p?0.001). Conclusion: Most of the women participated in the study have experienced domestic violence. Both verbal and physical violence increased with lower economic status. Psychiatric symptoms increased with the experience of domestic violence. Considering its high prevalence and detrimental psychological effects, domestic violence should be inquired by clinicians as part of the psychiatric interview.
Volume
55Issue
1URI
https://doi.org10.29399/npa.14812https://app.trdizin.gov.tr/makale/TXpBNE1qWXhNUT09
https://hdl.handle.net/11491/7807