Postmenopozal Osteoporozu Olan Kadınlarda Diz Ekstansör ve Fleksör Kas Zayıflığı Düşme İçin Risk Faktörü Olabilir mi?

Abstract

Amaç: Postmenopozal osteoporozlu kadınlarda diz ekstansör ve fleksör kas kuvvetinin düşme üzerine etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya 32 postmenopozal osteoporozlu kadın dâhil edildi (Grup 1: Son 1 yılda düşme öyküsü olan postmenopozal osteoporozlu kadınlar, Grup 2: Son 1 yılda düşme öyküsü olmayan postmenopozal kadınlar). Eşlik eden romatizmal hastalığı, alt ekstremiteden geçirilmiş cerrahi, osteoartriti olanlar çalışmadan dışlandı. Katılımcıların demografik ve klinik özellikleri kaydedildi. Katılımcıların düşme değerlendirmesi Düşme Etkinlik Ölçeği, denge değerlendirmesi ise Tinetti Denge Testi ile yapıldı. İzokinetik diz kas kuvveti testleri 60 ve 180°/s’de, kalibre edilmiş standart bir izokinetik test cihazı ile bilateral olarak yapıldı. Bulgular: Son 1 yılda düşme öyküsü olan postmenopozal kadınlarda (Grup 1) yaş ortalaması, son 1 yılda düşme öyküsü olmayan kadınlara (Grup 2) göre anlamlı derecede yüksek saptandı (p=0,015). Boy, kilo, beden kitle indeksi, kalsiyum, vitamin D, lomber total ve femur boyun kemik mineral yoğunluğu ölçümleri her iki grupta benzer bulundu. Grup 1’de Düşme Etkinlik Ölçeği skoru, Grup 2’ye göre anlamlı derecede yüksek saptandı (p<0,001). Ayrıca, Grup 1’de Tinetti Denge Testi skoru, Grup 2’ye göre anlamlı derecede düşük saptandı (p=0,037). Grup 1 ve Grup 2 arasında 60 ve 180°/s’de izokinetik diz kas kuvvetleri açısından anlamlı fark saptanmadı. Sonuç: Son 1 yılda düşme öyküsü olan postmenopozal osteoporozlu kadınların diz ekstansör ve fleksör kas kuvvetlerinin son 1 yılda düşme öyküsü olmayan postmenopozal kadınlarla benzer olduğu saptandı.

Objective: The aim of this study was to investigate the effect of knee extensor and flexor muscle strength on falling in women with postmenopausal osteoporosis. Material and Methods: Study included 32 women with postmenopausal osteoporosis (Group 1: women with postmenopausal osteoporosis with a history of fall in the last 1 year, Group 2: women with postmenopausal osteoporosis without a history of falling in the last 1 year). Patients with associated rheumatic disease, lower extremity surgery, and osteoarthritis were excluded from the study. Demographic and clinical characteristics of the participants were recorded. The fall assessment of the participants was done by the Falls Efficacy Scale, and the balance was evaluated by Tinetti Balance test. Isokinetic knee muscle strength tests were performed bilaterally at 60 and 180°/s with a standard calibrated isokinetic test device. Results: The mean age of women with postmenopausal osteoporosis with a history of fall in the last 1 year (Group 1) was significantly higher than women with postmenopausal osteoporosis without a history of fall in the last 1 year (Group 2) (p=0.015). Height, weight, body-mass index, calcium-vitamine D level, lumbar total and femoral neck bone mineral density measurements were similar in both groups. The Fall Efficacy Scale score was significantly higher in Group 1 than in Group 2 (p<0.001). Tinetti Balance Test score was significantly lower in Group 1 than in Group 2 (p=0.037). There was no significant isokinetic knee muscle strength difference was found between Group 1 and Group 2 participants. Conclusion: Postmenopausal osteoporosis women who had a history of falling in the last 1 year had similar knee extensor and flexor muscle strengths in postmenopausal osteoporosis women who had no history of falling in the last year.