Ergonomics In Design Education: The Case Of Romania And Turkey
Abstract
In parallel with the economic, social, cultural, technological and environmental changes in the world, design education is undergoing a transformation. Design education has changed with this transformation, focusing on development of new strategies and tactics based on different areas.Today, with the rapidly developing technology, the problem of design education continues to be a current issue. Therefore, it is not enough to find a solution to the problems that are encountered by gaining different perspectives by looking at past experiences. Firstly, it is necessary to take different steps, develop different strategies and take advantage of different areas with developing technology. One of these areas required in design education is ergonomics.Having ergonomics in design education brings a different perspective that aims to increase students' awareness levels, their understanding and ability and suggests human-oriented movement in designs. Ergonomic design education offers the student an experience environment and education process that not only provides information but makes students think, questions them, develops their creative potential, reveals safe environments and designs, suggests productivity and targets human focus.In this context, what is the rationale for including ergonomics in design curricula? in this study, the changing conditions of formal ergonomics teaching in the design-related undergraduate curricula of Faculties of Fine Arts in Turkey and Romania were investigated, and the perceived importance of ergonomics teaching from the perspective of students was revealed. In this context, the study firstly examined the place of ergonomics in design education, and an analysis was carried out on how ergonomics is included in today’s training methods applied in modern design education in Turkey and Romania. At the same time, the perceived importance of ergonomics teaching from students' point of view was revealed. Dünyada yaşanan ekonomik, sosyal, kültürel, teknolojik ve çevresel değişimlere paralel olarak tasarım eğitiminde bir dönüşüm yaşanmaktadır. Tasarım eğitimi bu dönüşüm ile birlikte değişerek, farklı alanlar üzerine kurulu yeni strateji ve taktiklerin geliştirilmesine odaklanmış durumdadır. Günümüzde hızla gelişen teknoloji ile birlikte tasarım eğitimi sorunu güncel bir konu olmaya devam etmektedir. Bu nedenle karşılaşılan problemlere geçmişte yaşanan deneyimlere bakarak farklı bakış açıları kazanarak bir çözüm yolu bulmak yeterli gelmemektedir. Öncelikle gelişen teknoloji ile birlikte farklı adımlar atma, farklı stratejiler geliştirme ve farklı alanlardan yararlanmakta gerekmektedir. Tasarım eğitiminde gerekli olan bu alanlardan biri de ergonomidir. Tasarım eğitiminde ergonominin olması, öğrencilerin farkındalık düzeylerini, anlama ve yapabilme becerilerini arttırmayı hedefleyen ve tasarımlarda insan odaklı hareket etmeyi düşündüren farklı bir bakış açısı kazandırmaktadır. Ergonomi tasarım eğitimi içinde öğrenciye, sadece bilgi veren değil, onları düşündürten, sorgulatan, yaratıcı potansiyellerini geliştiren, güvenli ortamlar ve tasarımlar ortaya koyan, verimliliği düşündüren, insan odaklılığı hedef alan bir deneyim ortamı ve eğitim süreci sunmaktadır. Bu kapsamda tasarım müfredatlarına ergonomiyi dahil etmenin mantığı nedir? sorusuna cevap aranılan bu çalışmada Türkiye ve Romanya’nın Güzel Sanatlar Fakülteleri’nin Tasarım ile ilgili lisans programlarında mevcut resmi ergonomi öğretiminin değişen koşulları araştırılmış ve ergonomi öğretiminin öğrencilerin bakış açısıyla algılanan önemi ortaya konmuştur. Bu bağlamda çalışmada öncelikle tasarım eğitimi ve tasarım eğitiminde ergonominin yeri irdelenmiş, Türkiye ve Romanya’da günümüz tasarım eğitiminde uygulanan eğitim metotlarının içinde ergonominin ne şekilde yer aldığı üzerine bir analiz yapılmıştır. Aynı zamanda ergonomi öğretiminin öğrencilerin bakış açısıyla algılanan önemi ortaya konmuştur.
Volume
3Issue
2URI
https://doi.org10.33439/ergonomi.738469https://app.trdizin.gov.tr/makale/TkRJNU1UTTRPQT09
https://hdl.handle.net/11491/8223