Yazar "Dikker, Okan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 8 / 8
  • [ X ]
    Öğe
    Comparison of the effectiveness of screening methods for the diagnosis of gestational diabetes mellitus in pregnant women: A cross-sectional study
    (Wiley, 2021) Şahin, Mustafa; Görkem, Ümit; Bilgi, Ahmet; Dikker, Okan
    Objective The methods and criteria used for gestational diabetes mellitus (GDM) screening in pregnant women are updated by the relevant organisations in certain periods. We aimed to compare the efficiency of GDM screening tests in pregnant women and to investigate the reasons of different prevalence values reported in the literature. Materials and Methods In this retrospective cross-sectional study, a total of 2406 pregnant women who were admitted to the obstetric outpatient clinic for screening GDM, were included. All pregnant women were randomly screened between 24 and 28 gestational weeks, using one-step (75 gr glucose loading) or two-step (50 gr and 100 gr glucose loading) methods. The demographic, clinical and biochemical parameters of the study population were analysed. Results In our study, 680 pregnant women were screened by one-step method and 1726 by two-step method. The average age of the one-step and two-step groups was 28.3 +/- 5.7 and 28.1 +/- 5.1, respectively, and no statistically significant difference was found between the ages of the two groups (P = .647). Other baseline characteristics, including maternal age, maternal weight, height, body mass index, gestational week, multiparity, systolic blood pressure, diastolic blood pressure, pulse, fasting plasma glucose were not significantly different between the two groups (P > .05, for all). The prevalence of GDM was significantly higher in the one-step group than that in the two-step group: 158/680 (23.2%) versus 143/1683 (8.5%), respectively. A statistically significant difference was found between the prevalence of the two groups (P < .001). Conclusion The reason for the different prevalence values obtained in GDM screening studies may be because of the preferred method. Considering the advantages and disadvantages of both methods, studies are needed in which international organisations will revise their diagnostic criteria. We think it would be more appropriate to use the two-step screening method until international professional organisations develop a new methodology and new cut-off values.
  • [ X ]
    Öğe
    Likit Kromatografi-Tandem Kütle Spektrometre ile 25-Hidroksivitamin D3 Ölçüm Belirsizliğinin Değerlendirilmesi
    (2018) Basat, Burcu; Vardar, Müberra; Dikker, Okan; Şahin, Mustafa
    Amaç: Ölçüm belirsizliği, elde edilen test sonucunun kalitesinin kantitatif göstergesi olup, test sonucunun gerçek değeri ne ölçüde temsil ettiğini gösterir. Bu nedenle laboratuvarımızda likid kromatografi-tandem kütle spektrometre ile analizi yapılan 25 hidroksivitamin D3 testi için ölçüm belirsizliğini hesaplamayı ve hesabının nasıl yapılacağını, bulgularımızı literatürdeki diğer sonuçlarla karşılaştırmayı, belirsizlik değerinin hastaların D vitamini durumu kararına olası etkilerini değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Likid kromatografi-tandem kütle spektrometre ile analiz edilen 25-hidroksivitamin D3 için, Nordest kılavuzu baz alınarak oluşturulan ölçüm belirsizliği hesaplama modeli doğrultusunda, bir yıllık patolojik ve normal seviyelerdeki toplam 440 adet iç kalite kontrol verileri, 4 döngü, her döngüde 5 seviye olmak üzere 20 adet dış kalite kontrol verileri kullanılıp standart belirsizlikler hesaplanarak her birinin karesi alınıp toplandı ve bu değerin karekökü alınarak birleşik belirsizlik hesaplandı. Daha sonra da birleşik belirsizlik değeri k faktörü ile çarpılararak genişletilmiş ölçüm belirsizliği elde edildi. Bulgular: Laboratuvar içi yeniden üretilebilirlik %7.44, laboratuvardan kaynaklanan bias %16.01, ölçüm prosedüründen kaynaklanan bias %0.82, bias komponentinin ölçüm belirsizliği %16.03, birleşik belirsizlik %17.67 ve genişletilmiş ölçüm belirsizliği %34.64 olarak hesaplandı. Sonuç: 25-hidroksivitamin D3 için total izin verilebilir hata +/- %25 olduğundan, çalışmamız sonucunda; 25-hidroksivitamin D3 için genişletilmiş ölçüm belirsizliği değerimiz yüksek bulunmuştur. Bu değeri %25’in altına düşürmek için olası hataları kısıtlayacak hedefe yönelik çözümler aranmalıdır. Hastanın sonuçlarına ölçüm belirsizliği deg?erini eklemek, klinik karar verme noktasında hekimin gücünü ve laboratuvar sonuçlarına olan güveni artıracaktır.
  • [ X ]
    Öğe
    Postmenopozal Kadınlardaki Ürik Asit Düzeyinin Kemik Metabolizması Üzerine Etkisi
    (2019) Şahin, Mustafa; Dikker, Okan; Atar, Sevgi
    Amaç: Östrojen düzeyindeki azalma, hücrede reaktif oksijen türlerinin birikimine ve antioksidan savunma sisteminde baskılanmaya yol açarak oksidatif stres oluşturur. Böylece osteoklastların aktivitesi ve kemik rezorbsiyonu uyarılır. Antioksidan özelliğinden dolayı ürik asitin kemik mineral yoğunluğuna (KMY) katkıda bulunabileceği belirtilmektedir. Çalışmamızda; postmenopozal dönemdeki kadınlarda serum ürik asit düzeylerinin, KMY ve diğer kemik metabolik belirteçleri ile ilişkisini araştırdık. Gereç ve Yöntem: Yaşları 50 ile 69 arasında değişen 141 postmenopozal dönemdeki kadının KMY ve laboratuvar verileri (glukoz, üre, kreatinin, kalsiyum, fosfor, alkalen fosfataz, ürik asit, paratiroid hormon ve 25-hidroksivitamin D3 düzeyleri) değerlendirildi. Katılımcılar t-skoruna göre üç gruba ayrıldı. Bunlar; <-2,5 olanlar osteoporoz hasta grubu; -2,5 ile -1,0 arasında olanlar osteopeni hasta grubu, >-1 olanlar ise normal KMY grubu idi. Biyokimyasal testler fotometrik yöntemle ölçüldü ve hormon testleri elektrokemilüminesans yöntemi ile ölçüldü. Bulgular: Ürik asit düzeyleri osteopeni grubunda normal KMY grubuna göre anlamlı olarak daha yüksekti (p=0,023). Osteoporoz-osteopeni ve osteoporoz-normal KMY grupları arasında ise ürik asit düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu. Tüm gruplarda ürik asit düzeyleri ile KMY arasında herhangi bir korelasyon bulunamadı. Postmenopozal osteopeni ve normal KMY grupları arasındaki ürik asit düzeylerinde negatif korelasyon bulurken (r=-0,423, p=0,016), osteoporoz ve normal KMY grupları arasında anlamlı bir fark yoktu (p>0,05). Sonuç: Çalışmamız sonucunda postmenopozal kadınlarda ürik asit ile lumbar KMY arasında net bir ilişkiden bahsetmek zor gözükmektedir. Ürik asit bilmecesinin çözülmesi ve kemik metabolizması üzerine etkisinin açıklanması için ileri çalışmalara ihtiyaç olduğu kanaatindeyiz. Ayrıca postmenopozal osteopenili hastalardaki ürik asit düzeyi ayrıntılı olarak incelenmelidir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Postmenopozal osteoporozlu kadınlarda oksidatif stres belirteçlerinin incelenmesi
    (Galenos Yayınevi, 2018) Dikker, Okan; Şahin, Mustafa; Atar, Sevgi; Bekpınar, Seldağ
    Amaç: Postmenopozal osteoporoz, kemik mineral yoğunluğunun azalmasına bağlı olarak kemiklerde kırılma eğiliminin arttığı bir hastalıktır. Oksidatif stres osteoporoz için önemli bir risk faktörüdür. Çalışmamızda; postmenopozal osteoporozlu kadınlarda, oksidatif stres belirteçlerinin düzeylerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Osteoporozu olan ve olmayan postmenopozal kadınlarda ve ayrıca sağlıklı kontrollerde; kemik mineral yoğunluğu, rutin laboratuvar testleri, 25-hidroksivitamin D3, malondialdehit, protein karbonil ve total antioksidan kapasite düzeyleri ölçüldü. Malondialdehit düzeyleri ELISA metoduyla, protein karbonil ve total antioksidan kapasite düzeyleri ise kolorimetrik metodlar ile ölçüldü. Bulgular: Malondialdehit düzeylerinin her iki postmenopozlu grupta azaldığı, protein karbonil düzeylerinin ise osteoporozu olmayan postmenopozlu grupta arttığı saptandı. Sonuç: Bu sonuçlar, osteoporoz ile oksidatif stres arasında bir ilişki kurmayı güçleştirmektedir. Daha spesifik antioksidan ve oksidan moleküllerin ölçümünün konuya katkı sağlayacağını düşünüyoruz
  • [ X ]
    Öğe
    Serum hepcidin levels in active and inactive Behcet’s disease
    (2019) Dikker, Okan; Yıldırmak, Sembol; Şahin, Mustafa; Usta, Murat; Vardar, Müberra; Vurgun, Eren; Baran, Fehmi
    Aim: This study aims to evaluate the alteration of hepcidin synthesis in response to inflammation and to reveal the relationship between hepcidin and acute phase reactants in Behcet’s disease (BD) which is also an inflammatory disease. Material and Methods: That was included 52 BD patients (15 with active, 37 with inactive disease), 13 isolated iron deficiency anemia patients and 13 healthy controls; totally 78 individuals to the study. Patients with chronic disease anemia had 3 active and 1 inactive Behcet's disease. Levels of bioactive hepcidin-25 were measured by ELISA method. Result: Low hepcidin levels were found significantly in inactive BD and the main BD groups comparing to healthy controls (p=0.015, p=0.014, respectively); in BD with anemia of chronic disease group comparing to healthy controls and isolated iron deficiency anemia group (p=0.007, p=0.003, respectively). Besides it was not found any significant difference between hepcidin levels of active BD group and healthy controls (p>0.05). Conclusion: Contrary to its increment pattern in inflammation, increased hepcidin levels in Behcet’s patients were not detected. Alternation of serum Interleukin-6 (IL-6) levels with anti-inflammatory treatments affecting hepcidin levels necessitate hepcidin measurement only in Behcet’s patients who have been recently diagnosed and/or haven't received a treatment before and evaluation of the measurement together with IL-6 levels.
  • [ X ]
    Öğe
    Serum İmmünfiksasyon Elektroforezi Verilerinin Değerlendirilmesi: Bir yıllık deneyim
    (2018) Dikker, Okan; Şahin, Mustafa
    A Amaç: İmmünfiksasyon elektroforezi (İFE), monoklonal gamopatilerin tanı, tedavi ve takibinde kullanılan altın standart biyokimyasal bir tekniktir. Paraproteinemilerde; paraprotein veya monoklonal protein (M-protein) olarak bilinen immunoglobulinin (Ig) aşırı üretimi olur. M-protein serum veya idrar elektroforezinde sınırları keskin bir band olarak görülebilir. Monoklonal gammopatilerde üretilen paraprotein tipleri IFE yöntemi ile tanımlanabilir. Bu çalışmada, laboratuvarda İFE yöntemi ile saptanan paraproteinemi tiplerini retrospektif olarak değerlendirmeyi ve literatür ile bulguları karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada, laboratuvarda yapılan toplam 403 serum İFE analiz raporu retrospektif olarak değerlendirildi. Laboratuvar bilgi sistemi tarandı ve hasta verileri elde edildi. Hastaların serum ve idrar örnekleri Interlab G26 analiz cihazı (Interlab Srl, Roma, İtalya) kullanılarak yapıldı. Bulgular: Çalışmada 96 hastanın serumunda paraprotein bandı tespit edildi (%23). 32 hastada IgG kappa (%33), 19 hastada IgG lambda (%20) tespit edildi. İdrar İFE yapılan hastalarda paraprotein bandı varlığı ise %23 olarak saptandı. Sonuç: Çalışmamızda literatüre benzer şekilde en fazla IgG kappa ve ikinci olarak IgG lambda paraproteinemi tiplerini bulduk. Çalışmamız laboratuvardaki monoklonal gamopati sıklığı hakkında önemli bir projeksiyon sundu ve paraprotein tipinin tahmin edilebilirliğine katkıda bulunmayı hedefledi. Serum ve idrar IFE analizini birlikte yapmak, serum protein elektroforezinde (SPE) paraprotein bandı saptanan veya klinik olarak paraproteinemi düşünülen hastaların tanısına katkı sunacaktır.
  • [ X ]
    Öğe
    The association of angiopoietin-like peptide 4 levels with obesity and hepatosteatosis in adolescents
    (Academic Press Ltd- Elsevier Science Ltd, 2020) Dikker, Okan; Dag, Nevin Cetin; Sahin, Mustafa; Turkkan, Emine; Dag, Huseyin
    Introduction: Angiopoietin-like peptide 4 (ANGPTL-4) is an adipocytokine that regulates plasma lipoprotein levels by inhibiting the lipoprotein lipase enzyme. Changes in lipid profile can be seen in obese adolescents. Nonalcoholic fatty liver disease may also be a complication of obesity. Based on this information, in this study we aimed to evaluate the relationship between serum ANGPTL-4 levels and obesity and hepatosteatosis in adolescents. Materials and methods: A total of 85 volunteer adolescents, 55 of them were obese and 30 of them were normal weight, were included in our study. The adolescents having body mass index (BMI) 95% percentile and over according to age and sex was defined as obese. Thirty patients with grade 2-3 hepatosteatosis in abdominal ultrasound (USG) were included in 'obese adolescents with hepatosteatosis' subgroup and 25 obese cases with no hepatosteatosis in the USG were included in the 'obese adolescents without hepatosteatosis' group. Thirty patients with no hepatosteatosis in the abdominal USG and having BMI in normal percentiles according to their age and sex constituted the 'healthy control adolescents' group. Serum ANGPTL-4 levels were measured by Enzyme Linked Immunosorbent Assay. Laboratory tests, gender, age and BMI levels were compared statistically between groups. Correlations between ANGPTL-4 and other laboratory parameters were examined statistically in obese adolescent group. Results: The BMI, ANGPTL-4, HbAl c, AST, ALT, total cholesterol, triglyceride, LDL-cholesterol, HOMA-IR and insulin levels of the obese adolescent group were found to be significantly higher than the healthy control group (p < 0.05). We found no statistically significant difference in BMI, ANGPTL-4, triglyceride, insulin and HOMA-IR levels among obese adolescents with or without hepatosteatosis (p > 0.05). In all obese adolescent groups and in obese adolescent group with hepatosteatosis; there was no statistically significant relationship between ANGPTL-4 and other variables (p > 0.05). Conclusions: We found that the levels of ANGPTL-4 increases in obesity in adolescents. However, our results make it difficult to establish a relationship between hepatosteatosis and ANGPTL-4. Targeting ANGPTL-4 may be beneficial for the pathogenesis and associated complications of obesity.
  • [ X ]
    Öğe
    Use of Reference Change Value for Dyslipidemia Follow up
    (2019) Dikker, Okan; Şahin, Mustafa
    Aim: Lipid profile is used to determine the risk of cardiovascular diseases (CVD) and to monitor treatment. Reference change value (RCV) represents the clinical significance of the variation between the results of two consecutive tests and laboratory test results exceeding this value are associated with the individual’s disease status. In our study, we aimed to calculate the RCV for lipid profile tests such as total cholesterol, triglyceride, HDL-cholesterol and LDL-cholesterol, additionally, to assess the clinical use of the RCV in order to determine to the risk of CVD and monitoring their treatment. Materials and Methods: The analytic coefficient of variation (CVA) was calculated from internal quality control results. The intra-individual coefficient of variation (CVI) and inter-individual coefficient of variation (CVG) were obtained from Westgard’s website. For each test, the index of individuality (II) was calculated with the CVI/CVG ratio. To assess tests with index of individuality below 1, percentage of the RCV (RCV%) was used. The RCV% is calculated with the formula z.21/2.[CVA2+CVI2] 1/2. Results: The RCV% results were calculated as 15% for total cholesterol, 47% for triglyceride, and 19% for HDL-cholesterol and LDL-cholesterol. The II was calculated as 0.388 for total cholesterol, 0.608 for triglyceride, 0.344 for HDL-cholesterol and 0.382 for LDL-cholesterol. Conclusion: The results for RCV% values identified for lipid profile in the literature are similar to the results obtained in our study. In clinical practice, when the difference between two consecutive lipid profile tests exceed the RCV%, it should be interpreted as a significant change. The RCV% may be used to assess the CVD risk and the efficacy of dyslipidemia treatment.