Yazar "Duru, Zeynep" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    Pterjiyumlu Gözlerde Orbital Protrüzyon Seviyesi, İnterpalpebral Mesafe ve Gözyaşı Fonksiyonlarının İncelenmesi
    (2019) Ulusoy, Döndü Melek Erin; Asfuroğlu, Yonca; Duru, Zeynep; Akkaya, Serkan
    Amaç : Bu çalışmada; pterjiyum gelişimi için risk faktörü olabilecek vertikal interpalpebral mesafe, horizontal interpalpebral mesafe, prot- rüzyon seviyesi ve gözyaşı fonksiyonlarını değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya kliniğimize başvuran 25 bilateral pterjiyumu olan hastanın 50 gözü (Grup 1) ve pterjiyumu olmayan 25 has- tanın 50 gözü (Grup 2) dahil edildi. Kontrol grubundaki hastalar kliniğimize uzak ve/veya yakın görme problemi ile başvuran hastalar arasın- dan seçildi. Her iki grup Schirmer I testi ve gözyaşı filmi kırılma zamanı açısından değerlendirildi; vertikal interpalpebral mesafe, horizontal interpalpebral mesafe ve protrüzyon seviyesi Hertel egzoftalmometre ile ölçüldü. İki grup arasındaki parametreler bağımsız t testi ve Mann Whitney U testi ile karşılaştırıldı. Anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak alındı. Bulgular: Her iki grupta da gözyaşı filmi kırılma zamanı ve Schirmer I testi değerleri normalin altında saptanırken kontrol grubuyla karşı- laştırıldığında ise pterjiyum grubundaki ortalama gözyaşı filmi kırılma zamanı (5,58±3,41 mm) ve Schirmer I (6,54±7,1 mm) değerlerinin an- lamlı olarak düşük olduğu izlendi. Pterjiyum grubundaki protrüzyon seviyesi ve horizontal interpalpebral mesafe sırasıyla 14,44±2,44 ve 21,04±1,22 mm olarak saptanırken kontrol grubunda bu değerler 15,14±2,50 ve 21,40±1,29 mm olarak izlendi. İki gruptaki protrüzyon seviye- si ve horizontal interpalpebral mesafe arasında anlamlı bir fark saptanmadı (bağımsız t test p=0,160, p=0,157). İki grup karşılaştırıldığında vertikal interpalpebral mesafenin pterjiyum grubunda (9,10±0,99 mm) kontrol grubuna göre (8,62±1,27 mm) anlamlı olarak daha yüksek oldu- ğu görüldü (bağımsız t test p=0,039). Sonuç: Vertikal interpalpebral mesafedeki artış hem pterjiyum gelişimini hızlandırmakta hem de gözyaşı tabakasının buharlaşmasını arttı- rarak kuru göze yol açmaktadır. Pterjiyumlu gözlerdeki artmış vertikal interpalpebral mesafe ultraviyole maruziyetinin pterjiyum gelişimindeki rolünü destekler niteliktedir.
  • [ X ]
    Öğe
    Valsalva Manevrasının Farklı Refraksiyon Bozukluklarında Ön Segment Üzerine Etkisi
    (2020) Asfuroğlu, Yonca; Ulusoy, Döndü Melek; Duru, Zeynep
    Amaç: Hipermetrop, miyop ve emetrop gözlerde; valsalva manevrasının kornea morfolojisi ve ön segment parametreleri üzerindeki etkisini gözlemlemek. Gereç ve Yöntem: Kliniğimize başvuran 38 emetrop, 36 miyop ve 24 hipermetrop hastanın 98 gözü çalışmaya dahil edildi. Hastaların Scheimpflug kamera topografi cihazı ile valsalva manevrası öncesi ve sırasındaki düz keratometri, dik keratometri, ortalama keratometri, maksimum keratometri değerleri; santral kornea kalınlığı, en ince korneal kalınlık, korneal volüm, ön kamara volümü, ön kamara derinliği ve iridokorneal açı ölçümleri değerlendirildi. Gruplar arası karşılaştırmalarda tek yönlü ANAVO testi kullanıldı. Anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak alındı. Bulgular: Emetrop, miyop ve hipermetrop hastalarda düz keratometri, dik keratometri, maksimum keratometri ve ortalama keratometri değerlerinde valsalva manevrası öncesi ve sonrasında anlamlı bir değişiklik izlenmedi (p>0,05). Her üç grupta da santral korneal kalınlık ve en ince korneal kalınlık değerlerinde valsalva manevrası öncesi ve sonrasında anlamlı bir değişim gözlenmedi (hepsi için p>0,05). Ön kamara parametrelerine bakıldığında, emetrop ve miyop grupta ön kamara volümü ve iridokorneal açının anlamlı olarak azaldığı görüldü (sırasıyla, p=0,042, p=0,013). Hipermetrop grupta ise bu parametrelere ek olarak ön kamara derinliğinde de belirgin azalma olduğu saptandı (p=0,042). Korneal volümün ise miyop gözlerde anlamlı olarak arttığı izlendi (p=0,005). Sonuç: Valsalva manevrası sonrası ön kamara parametrelerinde bazı değişimler izlense de, bu değişim miktarı ile hastanın refraktif durumu arasında bir korelasyon bulunamamıştır. Oftalmolojik muayene sırasında hastalara nefeslerini tutmamaları tavsiye edilmeli; klinik muayenelerinin dinlenme pozisyonundayken yapılmasına özen gösterilmelidir.