Yazar "Topcu, Ramazan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 9 / 9
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Analysis of risk factors for rectus sheath hematoma(College of Physicians and Surgeons Pakistan, 2021) Erkent, Murathan; Topcu, Ramazan; Özkan, Murat Bulut; Yıldırım, Murat Baki; Aslan, Orhan; Sezikli, İsmailObjective: To evaluate the risk factors for developing rectus sheath hematoma (RSH). Study Design: An observational study. Place and Duration of Study: Department of General Surgery, Hitit University School of Medicine, Erol Olcok Training and Research Hospital, Turkey; from January 2018 to April 2020. Methodology: Patients with RSH were studied. Those with other pathologies in rectus sheath, and repeat studies, were excluded. Demographic data, presenting symptoms, comorbidities, medications administered containing anticoagulant drugs, imaging results, laboratory findings, coagulation parameters, length of hospital stay, treatments administered, type of RSH, morbidity, mortality and risk factors of increased bleeding diathesis, were recorded. Results: Of the 61 studied patients, 56 (91.8%) had at least one chronic disease, and 77% were receiving anticoagulation therapy. RSH size was significantly larger for patients taking acetylsalicylic acid than for patients taking other anticoagulants, and an RSH area less than 1,924 mm2 was associated with increased length of hospital stay. Binary logistic regression analysis showed that a unit increase in gender was associated with a 1.5-fold increase in the risk of greater RSH size, and that female gender was associated with a 45.3-fold risk of increase in the risk of RSH. Notably, if up to 4 units of erythrocyte suspension replacement is not applied for conservative treatment of RSH, RSH size may increase by 23.5 times. Conclusion: Risk factors of RSH include chronic obstructive pulmonary disease, congestive heart failure, coronary artery disease, atrial fibrillation, asthma, hypertension, diabetes mellitus, chronic renal failure, prior abdominal surgery, female sex, older age, anticoagulant drug use and cancer-related immunosuppression. © 2021 College of Physicians and Surgeons Pakistan. All rights reserved.Öğe Case report of a rare cause of intestinal obstruction: Abdominal cocoon syndrome(Bayrakol Medical Publisher, 2020) Erkent, Murathan; Topcu, Ramazan; Yıldırım, Murat Baki; Ozkan, Murat Bulut; Şahin, Fatih; Keser Şahin, Havva Hande; Bostanoğlu, SettarAbdominal cocoon is a rare cause of ileus characterized by a pouch of a cocoon-like thick fibrous membrane partially or completely covering the small intestine and presents with acute and subacute intestinal obstruction findings. In this paper, we aimed to present a case operated for intestinal obstruction due to abdominal cocoon syndrome in light of the literature.Öğe Comparison of primary midline closure, limberg flap, and karydakis flap techniques in pilonidal sinus surgery(International Scientific Information, Inc., 2018) Erkent, Murathan; Şahiner, İbrahim Tayfun; Bala, Mesut; Kendirci, Murat; Yıldırım, Murat Baki; Topcu, Ramazan; Bostanoğlu, Settar; Dolapçı, MeteBackground: Pilonidal sinus (PS) is a common disease of the sacrococcygeal-natal region. There are many treatment options, but there is still no consensus on the ideal treatment. We compared the results of our PS patients who were treated with primary midline closure (PMC), Limberg flap repair (LFR), and Karydakis flap (KF). Material/Methods: The data for 924 PS patients from 2013 to 2017 were retrospectively examined. Demographic data, surgical procedures, schedules, and recurrence rates were examined. Results: The mean age was 28.4 years (14–77 years), 82.5% were male (n=762), and 17.5% were female (n=162). PMC was performed on 53.7% (n=496) of the patients, 32.5% (n=300) received LFR, and 13.9% (n=128) underwent KF. PMC was the first choice among females but LFR was the first choice in recurrent patients. The recurrence rate was 10.8% in the PMC group, 8% in the LFR group, and 3.1% in the KF group. In Short Form Survey-36 (SF-36) scores, the best cosmetic outcomes were observed in cases of PMC (p<0.05). Overall, wound dehiscence (WD) was observed in 7.5%, surgical site infection (SSI) in 2.4%, and seroma in 8.5% of all patients. The KF group had the lowest complication rates (p<0.01). Conclusions: According to the results of this study, the reason for preferring PMC among women is cosmetic concerns. PMC still remains important for treatment, but it should be noted that the recurrence rates due to inadequate excision are mostly observed in cases of PMC. Considering their low recurrence rates, LFR or KF should be considered first. When low recurrence rates, patient comfort, and cosmetic results are evaluated together, KF in particular emerges as a method preferred by physicians and patients. © Med Sci Monit, 2018.Öğe Does lymph node ratio (metastasis/total lymph node count) affect survival and prognosis in gastric cancer?(SAUDI MED J, 2022) Topcu, Ramazan; Şahiner, İbrahim Tayfun; Kendirci, Murat; Erkent, Murathan; Sezikli, İsmail; Tutan, Mehmet B.Objectives: To investigate the influence of the metastatic lymph node/total lymph node ratio (N- ratio) on survival and prognosis in surgically treated gastric carcinomas. Methods: A retrospective review of 73 patients who underwent curative resection at the Department of General Surgery, Hitit University Faculty of Medicine, Turkey. Receiver operating characteristic analysis was used to calculate the cut-off value for the N-ratio of the patients. The N-ratio cut-off value was determined to be 0.32. Patients were divided into 2 groups: below 0.32 (Group 1) and 0.32 and above 0.32 (Group 2). Results: Group 2 patients had a total lymph node mean of 25.10 +/- 13.64 while Group 1 patients had a total lymph node mean of 18.77 +/- 9.36 (p=0.04). In Group 2, the mean of metastatic lymph node was 15.97 +/- 10.30 (p<0.001). The mortality rate of Group 1 was 18% while Group 2 was 51.7%, and were statistically significant (p=0.0039). The estimated survival duration of Group 2 was 24.22 months, and Group 1 was 48.01 months (p=0.001). The mean estimated survival time for the entire group was 40.92 months. We differentiated patients from the development of mortality cut-off value in ROC analysis with 65.2% sensitivity and 72% specificity. This ratio was found to be 0.32, which was statistically significant (p=0.003). Ratios greater than 0.32 raised the risk of mortality by 4.8 times, which was statistically significant (p=0.003). Conclusion: The N-ratio could be a new metric to evaluate prognosis following curative gastrectomy and improve the existing tumor lymph node metastasis staging system.Öğe Fournier gangreninde mortaliteyi öngörmede skorlama sistemlerinin değerlendirilmesi(2019) Er, Sadettin; Topcu, Ramazan; Tikici, Deniz; Özden, Sabri; Tez, MesutAmaç: Fournier gangreni hastalarında şiddet ve mortaliteyi öngörmede skorlama sistemlerini değerlendirmeyi amaçladık.Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya dahil edilen 76 hastanın demografik, klinik ve laboratuvar verileri elektronik ortamda retrospektif olarak incelendi. Çalışmada her hasta için demografik özellikleri, klinik ve laboratuvar parametrelerini içeren FGSI, UFGSI ve NFS skorları hesaplandı. Skorların ROC analizi yapıldı. Analizimiz sonucunda p<0,05 olanlar istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 76 hastanın 65(%85,5)’i taburcu edilirken, 11(%14,5)’inde mortalite gelişti. Tüm hastalar, Grup-1: Taburcu edilen hastalar ve Grup-2: Mortalite gelişenler olarak iki gruba ayrıldı. ROC((receiver operating characteristic) analizinde; FGSI, UFGSI ve NFS skorları için AUC (Area Under The Curve=Eğrinin Altında Kalan Alan) sırasıyla 0,890 (%95 CI: 0.785-0.994, p=0.000), 0,895 (%95 CI: 0.810-0.981, p=0.000) ve 0,867 (%95 CI: 0.733-1, p=0.000) olarak bulundu.Sonuç: İdeal bir skorlama sistemi; bu hastalığı daha iyi anlamak, beklenmedik mortalite durumlarında hataları tanımlayabilmek ve sağkalıma katkıda bulunabilmeyi amaçlamalıdır. NFS’nin basit, kolay değerlendirilen parametreler içeren bir skorlama sistemi olduğunu ve klinik pratikte mortaliteyi değerlendirmede oldukça faydalı olabileceğini düşünüyoruz.Öğe İnsizyonel herni gelişiminde risk faktörlerinin saptanması(Hitit Üniversitesi, 2019) Erkent, Murathan; Şahiner, İbrahim Tayfun; Kendirci, Murat; Topcu, RamazanAmaç: İnsizyonel herniler; karında uygulanan cerrahi girişimlerden sonra sık karşılaşılan sorunlardan biridir. Görülme sıklığı % 13 oranlarında bildirilmektedir. Önemli oranda iş gücü kayıplarına, morbiditeye ve hatta mortaliteye yol açıp, hayat kalitesini olumsuz yönde etkileyebilirler. Bu amaçla insizyonel herni gelişmemesi için önlem alma adına risk faktörlerini irdelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Retrospektif olarak 2013 Kasım – 2017 Aralık tarihleri arasında kliniğimizde ameliyat edilen 128 insizyonel herni tanılı hastanın verileri analiz edildi. Hastaların demografik verileri, etyolojileri (hastalara yapılan ilk cerrahi nedenler), vücut kitle indeksleri, komorbideteleri ve ilk ameliyatı sonrasında cerrahi alan enfeksiyonu (CAE) gelişip gelişmediği gibi parametreler incelendi. Bulgular: İlk cerrahi nedenler incelendiğinde en çok %53.9 u (n:69) jinekolojik ameliyatlar ve brid ileus nedeniyle laparotomi yapılmış hastaların ameliyat edildiği gözlendi. Hastaların vücut kitle indekslerine (VKİ) bakıldığında ise %64.1 i (n:82) VKİ 25-80 olarak saptandı. Hastaların komorbiditelerine (yandaş hastalıklar) bakıldığında ise ilk sırada %38.3 (n:49) ile Kronik ostrüktif akciğer hastalığı (KOAH) saptanırken, ikinci sıklıkta %19.5 ile (25) Diyabetes Mellituslu (DM) hastalar olarak saptandı. Hastaların ilk ameliyatlarında cerrahi alan enfeksiyonu (CAE) % 87.5 (n:112) hastada saptanmadı. Sonuç: Yüksek VKİ ve obezite önemli nedenlerdendir. Bu çalışmada da hastaların büyük çoğunluğunu VKİ yüksek olan hastalar oluşturmaktadır. Ayrıca yandaş hastalık olarak KOAH ve DM in önemli birer hastalık olduğu ve risk faktörü oluşturduğu bu çalışmada da görülmüştür. Ayrıca bu çalışmada da 16 CAE gelişen hastada ek girişim veya medikal tedaviye rağmen insizyonel herni geliştiği gözlendi. Sonuç olarak değiştirilebilen risk faktörleri kontrol altına alınabilirse insizyonel herni gelişimi önlenebilir.Öğe Nadir bir akut karın nedeni: Jejunal divertikül perforasyonu(Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2018) Topcu, Ramazan; Şahiner, İbrahim Tayfun; Kendirci, MuratJejunal divertikülozis nadir görülen bir hastalıktır. Prevalansı yaşla doğru orantılı olarak artmakta, 6. ve 7. dekadlarda en üst düzeye ulaşmaktadır. Jejunal divertiküller genellikle asemptomatik seyirlidir ancak, perforasyon geliştiğinde ciddi morbidite ve hatta mortaliteye neden olabilir. Acil servise karın ağrısı ile başvuran, ilk muayenede ve görüntülemede anormal bulgu saptanmayan, yatışının 48. Saatinde akut karın nedeniyle ameliyata alınan ve jejunal divertikül perforasyonu saptanan, intraoperatif arrest nedeniyle exitus gelişen hasta ile ilgili deneyimimizi paylaşmak istedik.Öğe The Effect of L-Hook Dissection and Scissors Dissection on Liver Injury in Laparoscopic Cholecystectomies(Cureus Inc, 2021) Yıldırım, Murat Baki; Özkan, Murat Bulut; Topcu, RamazanPurpose: Laparoscopic cholecystectomy is generally performed with the help of monopolar cautery. We aimed to reveal the effect of monopolar cautery use on liver damage in this study. Method: Data of patients who underwent elective cholecystectomy between January 2016 and April 2020 were collected retrospectively. The patients were divided into two groups according to the surgical technique as hook dissection (HI)) and scissor dissection (SD). The amount of increase in the preoperative and postoperative alanine aminotransferase (ALT) and aspartate aminotransferase (AST) values of the patients was compared between the two groups. Findings: Over 970 patients were included in the study. The changes in pre-post ALT and AST values were statistically significantly different between the HD (n=469) and SD (n=501) groups (p<0.001; p0.001). ALT (26 (-25, 338)) and AST (27 (-23, 444)) changes in the HD method were statistically significantly higher than ALT (11 (-16, 371)) and AST (10.8 (-37, 617)) changes in the SD method. Results: ALT and AST values increase after all laparoscopic cholecystectomies. Although the increase in ALT and AST in the HD patients is statistically significant when compared to the SD group, both methods of laparoscopic cholecystectomy can be safely performed because they do not cause permanent liver injury.Öğe Tiroid nodül çapı ve malignite ilişkisi: gerçekten nodül çapı arttıkça malignite olasılığı artmakta mıdır?(Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2017) Er, Sadettin; Akın, Tezcan; Baba, Savaş; Berkem, Hüseyin; Kendirci, Murat; Topcu, Ramazan; Özel, İlyas Hakan; Yüksel, Bülent CavitAmaç: Tiroid nodülleri tiroid glandının en önemli patolojilerindendir. Tiroid nodüllerinde, bazı özelliklerin bulunması nodülün malign olma olasılığını artırmaktadır. Çalışmamızda, bu parametrelerden özellikle nodül çapının malignite ile olan ilişkisini ve ek olarak bunun yanında ultrasonografi de karşılaştığımız diğer risk faktörlerinin malignite açısından destekleyici özelliklerini incelemeyi amaçladık.Gereç ve Yöntemler: Çalışma Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği'nde 2006-2012 yılları arasında opere edilen toplam 271 olgu üzerinde yapılmıştır. Olgular; yaş, cinsiyet, USG ( nodül boyutu, yapısı, sayısı, ekojenitesi, kontur özellikleri, kalsifikasyon durumu) bulgularına ve İİAB sonuçlarına göre değerlendirildi.Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 271 hastanın, 227'si(%83,8) kadın, 44'ü(%16) erkekti. Hastaların yaş ortalaması 49,2 ± 13 idi. Tek nodül çapı ile malignite arası değerlendirme yapıldığında; hastaların nodül çapı ile postoperatif sonuç arasında anlamlı bir ilişki olduğu görüldü (p=0,001). Benign nodüller içerisinde çapı 1 cm'den az olanların oranı daha az iken, malign nodüller içerisinde ise çapı 1 cm'den az olanların oranı daha fazla tespit edildi. Multinodüler grupta ise malignite ve çap arasındaki ilişki anlamlı bulunmadı (p=0,679). Sonuç: Nodül çapı ile malignite arasında anlamlı bir ilişki mevcut olup, bu ilişki soliter nodüllerde daha anlamlı olmakla beraber, küçük çaplı nodüller daha malign bulunmuştur. Nodül çapı tiroid nodül takibinde önemlidir ancak, benign-malign ayrımında tek başına çok anlam ifade etmemektedir.
