Yazar "Tutan, Mehmet Berksun" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • [ X ]
    Öğe
    Akut kolesistit tanısında serum kalprotektin düzeyinin tanısal değeri ve komplike kolesistit öngörüsündeki yeri
    (Hitit Üniversitesi, 2024) Tutan, Mehmet Berksun; Turhan, Veysel
    Amaç: Akut kolesistit, sistik kanalın safra taşı veya çamur tarafından tıkanmasından kaynaklanan safra kesesinin iltihabi bir hastalığıdır. Akut kolesistitte tanı gecikmesi komplikasyonlara, ek morbidite ve hatta mortaliteye yol açabilir bu nedenle tanısının erken dönemde ve yüksek doğrulukla konulması önemlidir. Literatürde akut kolesistit ile serum kalprotektin seviyelerinin korelasyonunu doğrudan ele alan bir çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmada amacımız, kalprotektin ile akut kolesistit arasındaki potansiyel ilişkiyi keşfetmek ve kalprotektinin komplike kolesistit için bir biyobelirteç olarak klinik faydasını belirlemektir. Gereç ve Yöntem: 1 Kasım 2023 – 31 Ocak 2024 tarihleri arasında araştırma kriterlerine uygun son 6 hafta içerisinde inflamatuar olay geçirmemiş, bilinen malignite öyküsü olmayan, inflamatuar hastalığı olmayan elektif ameliyat planlanan 54 inguinal herni hastası (kontrol), elektif ameliyat planlanan 54 kolelithiazis hastası (kolelithiazis), acilden akut kolesistit nedeniyle yatırılan ve güncel kılavuzlar dahilinde ameliyat önerilen ancak kabul etmeyen 52 akut kolesistit hastası (akut kolesistit) ve 72 saat boyunca tedavi almasına rağmen klinik seyrinde düzelme olmadığı belirlenen ya da ilk 72 saat içerisinde gangren veya perforasyon gibi sebeplerden dolayı acil kolesistektomi veya kolesistostomi gereksinimi olan hastalar (komplike kolesistit) çalışmaya alınarak dört grup oluşturulmuştur. Çalışmaya katılan hastaların yaşları, cinsiyetleri, ek sistemik hastalıkları, boy, kilo ve vücut kitle indeksi (BMI), yatış esnasındaki öykü ve muayene bulguları rutin laboratuvar testlerinin sonuçları değerlendirmeye alınmıştır. Rutin ultrasonografi görüntüleme sonuçları, yatış süresi, operasyon süresi, açık kolesistektomiye konversiyon görülmesi, intraoperatif bulgular, patoloji sonucu, post-operatif dönemde komplikasyon varlığı ve taburculuk sonrasındaki rutin ikinci haftadaki poliklinik muayenesinde görülen cerrahi alan enfeksiyonu, ağrı ve post-operatif diğer komplikasyonlar ve şikayetler takip edilerek çalışmaya dahil edildi. Serum kalprotektin düzeyleri ELISA yöntemi ile ölçülerek istatistiki yöntemler ile akut kolesistit tanısındaki ve komplikasyon öngörüsündeki değeri araştırıldı. Bulgular: Akut kolesistit tanısında ve komplike kolesistit öngörüsünde serum kalprotektin düzeylerinin, sıklıkla bu amaçla kullanılan beyaz küre sayısı, C-reaktif protein (CRP), nötrofil-lenfosit oranı (NLR) ve CRP-albümin oranı (CAR) gibi oranlara göre daha başarılı olduğu görülmüştür. Serum kalprotektin düzeyinin 8,72 ng/mL'yi geçmesi akut kolesistit olasılığını yaklaşık 22 katına çıkarmakta, serum kalprotektin düzeyinin 15,20 ng/mL ve üzerinde olması hastanın kolesistit atağı esnasında komplike kolesistit görülme olasılığını yaklaşık 20,1 kat arttırmaktaydı. Komplikasyon tahmini açısından test kesinliğini ve tahmin gücünü arttırmak amacıyla serum kalprotektin düzeyi eşik değeri ve defans varlığı birlikte kullanılması ise %66,70 duyarlılık, %98,10 özgüllük, %98,10 pozitif prediktif değer, %91,20 negatif prediktif değer ve %92,53 test kesinliği ile hastanın komplike kolesistit grubunda olma olasılığını yaklaşık 200 katına çıkarmaktaydı. Sonuç: Serum kalprotektin seviyeleri akut kolesistit tanısını öngörmede başarılı olarak bulunmuş ve NLR, CRP, CAR gibi geleneksel belirteçlerden daha başarılı olduğu gözlemlenmiştir. Kalprotektin düzeyinin klinik uygulamaya dahil edilmesinin, tıbbi bakımın geliştirilmesi yönelik önemli bir adım olabileceğini ve hastaların genel sağlık sonuçlarını olumlu yönde etkileyeceğini düşünüyoruz. Anahtar Kelimeler: Akut kolesistit, Kalprotektin, Prediksiyon, Komplike kolesistit
  • [ X ]
    Öğe
    Impact of Metastatic Lymph Node Ratio on Survival and Prognosis in Rectal Carcinoma: A Retrospective Cohort Study
    (SPRINGERNATURE, 2024) Kartal, Bahadır; Tutan, Mehmet Berksun
    Objective This study aimed to evaluate the impact of the metastatic lymph node ratio (mtLNR) on survival outcomes and prognosis in patients with rectal carcinoma, in comparison with other clinicopathological factors. Methods A retrospective cohort analysis was conducted on 97 patients with rectal adenocarcinoma who underwent surgical treatment at Erol Ol & ccedil;ok Training and Research Hospital between January 2017 and December 2022. The inclusion criteria consisted of patients over 18 years of age and the absence of hematological disorders or concurrent inflammatory conditions. The patients' demographic data, tumor characteristics, surgical details, lymph node (LN) status, mtLNR, and survival outcomes were analyzed. The optimal cutoff value of mtLNR for predicting mortality was determined using receiver operating characteristic (ROC) curve analysis. Kaplan-Meier survival analysis was employed to estimate overall survival (OS) and disease-free survival (DFS), and differences between groups were evaluated using the log-rank test. The Cox proportional hazards model was used to calculate hazard ratios (HRs) for all-cause mortality. Statistical significance was set at p<0.05. Results The mean age of the patients was 70.31 +/- 11.57 years, with 65.98% being male. Low anterior resection (LAR) was performed in 83.51% of the patients, and laparoscopic surgery was conducted in 26.8%. The median OS for the entire cohort was 24 months (range: 3-60). Patients were divided into two groups based on mtLNR, with the cutoff value set at 0.2183. A high mtLNR was significantly associated with poorer DFS and OS (p=0.021 and p=0.003, respectively). Moreover, patients with an mtLNR>0.2183 exhibited significantly higher rates of recurrence, lymphovascular invasion (LVI), and perineural invasion (PNI) compared to those with a lower mtLNR (all p<0.001). The optimal cutoff value of mtLNR predicted mortality with a specificity of 81.4% and a sensitivity of 48.1% (area under the curve (AUC) 0.662, p=0.012). Kaplan-Meier analysis showed a significant difference in survival between the two groups; the risk of all-cause mortality was 3.71 times higher in patients with mtLNR>0.2183 (p=0.002). Conclusion The mtLNR is a strong determinant of survival and prognosis in patients with rectal carcinoma. High mtLNR values are associated with worse survival outcomes and more aggressive tumor characteristics. The findings suggest that mtLNR should be considered in clinical decision-making processes. These results indicate that mtLNR could be a valuable prognostic tool in clinical decision-making.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Predictive Value of Serial Rapid Shallow Breathing Index Measurements for Extubation Success in Intensive Care Unit Patients
    (MDPI, 2024) Turhan, Semin; Tutan, Duygu; Şahiner, Yeliz; Kısa, Alperen; Önen Özdemir, Sibel; Tutan, Mehmet Berksun; Kayır, Selçuk; Doğan, Güvenç
    Abstract: Background and Objectives: Extubation success in ICU patients is crucial for reducing ventilator-associated complications, morbidity, and mortality. The Rapid Shallow Breathing Index (RSBI) is a widely used predictor for weaning from mechanical ventilation. This study aims to determine the predictive value of serial RSBI measurements on extubation success in ICU patients on mechanical ventilation. Materials and Methods: This prospective observational study was conducted on 86 ICU patients at Hitit University between February 2024 and July 2024. Patients were divided into successful and unsuccessful extubation groups. RSBI values were compared between these groups. Results: This study included 86 patients (32 females, 54 males) with a mean age of 54.51 ± 12.1 years. Extubation was successful in 53 patients and unsuccessful in 33. There was no significant difference in age and intubation duration between the groups (p = 0.246, p = 0.210). Significant differences were found in RSBI-1a and RSBI-2 values (p = 0.013, p = 0.011). The median RSBI-2a was 80 in the successful group and 92 in the unsuccessful group (p = 0.001). The ?RSBI was higher in the unsuccessful group (p = 0.022). ROC analysis identified optimal cut-off values: RSBI-2a ? 72 (AUC 0.715) and ?RSBI ? ?3 (AUC 0.648). RSBI-2a ? 72 increased the likelihood of successful extubation by 10.8 times, while ?RSBI ? ?3 increased it by 3.4 times. Using both criteria together increased the likelihood by 28.48 times. Conclusions: Serial RSBI measurement can be an effective tool for predicting extubation success in patients on IMV. These findings suggest that serially measured RSBI may serve as a potential indicator for extubation readiness.