Yazar "Yamaner, Emre" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    Effects of Long-Term Intensive Training in Teenage Male Wrestlers Aged between 12 to 14 Years
    (Int Journal Applied Exercise Physiology, 2020) Ciplak, Mustafa Ertugrul; Yamaner, Emre; Imamoglu, Osman; Yamaner, Faruk
    The aim of the study was to investigate the effects of long-term intensive training on biochemical blood parameters of teenage male wrestlers. Material and Methods: 32 healthy boys (12.93 +/- 0.25) were grouped as athletes (A) and control (C). The athlete group joined an intensive training program with a controlled diet for 8 months, whereas control group did not receive any training or diet. Pre- posttest results were analyzed with Paired sample t test and Mann Whitney U test by SPSS 15.0. Development of athletes and control group were alike in terms of height, weight and BMI. Glucose and insulin serum levels decreased in the athlete group, whereas leptin serum levels did not differ among groups in pretest and posttest results. There were no significant differences between pretest and posttest results in terms of cholesterol, triglyceride, creatine and LDL levels, whereas HDL levels (p <= 0.05) were decreased in the athlete group after 8 months training period. Statistically significant increase was observed in uric acid, phosphorus serum levels and platelets (p<0.01) in athlete group. It was concluded that the low-fat diet together with intense training program caused decreased HDL levels and increased uric acid levels in serum which may serve as biomarkers for cardiovascular disease. The intense training program did not cause any muscle damage since creatine levels were not altered but increase in uric acid levels and phosphorus in serum were explained with high oxidative stress as a result of training.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Yaşlı bireylerde fiziksel aktivite, yaşam kalitesi ve başarılı yaşlanma düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi
    (Hitit Üniversitesi, 2023) Yamaner, Emre; Çiçek, Güner
    Son yıllarda hareketsizlik kaynaklı gerek psikolojik gerekse fizyolojik sağlık problemleri giderek artış göstermektedir. Hemen her bireyi yakından ilgilendiren bu problem toplum açısından büyük önem arz eden yaşlı bireyleri bilhassa ilgilendirmektedir. Öyle ki; hareketsizlik kaynaklı azalma eğiliminde olan yaşam kalitesi bu bireylerde başarılı – sağlıklı yaşlanma durumunu engellemektedir. Bu bağlamda araştırmamızda; yaşlı bireylerde fiziksel aktivite, yaşam kalitesi ve başarılı yaşlanma düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya, Aydın, Muğla, Çorum, Amasya, İzmir ve Tokat illerinde bulunan huzur evlerindeki (n=207) kadın, erkek (n=195) toplam 402 gönüllü yaşlı birey katılmıştır. Veri toplama aracı olarak "Kişisel Bilgi Formu", "Uluslararası Fizilsel Aktivite Ölçeği Kısa Formu" ve "Başarılı Yaşlanma Ölçeği" ve "Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Ölçeği Kısa Formu" kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin analizinde SPSS 23.0 paket programı kullanılmıştır. Verilere uygulanan normallik analizi neticesinde normal dağılım gösterildiği tespit edildikten sonra, gruplar arasındaki farkı belirlemek için Independent Sample t test ve boxplot, ölçek ortalama puanları arasındaki ilişkiyi değerlendirebilmek için ise Pearson Korelasyon analizi ile birlikte saçılım grafiği uygulanmıştır. Elde edilen bulgular neticesinde; çalışmaya dâhil edilen kadın ve erkek katılımcıların başarılı yaşlanma düzeyleri arasında anlamlı farklılığın olmadığı belirlenmiştir (p>0,05). Diğer yandan, yaşam kalitesi ölçeği toplam puanlari ile fiziksel aktivite düzeyi arasında ve son olarak fiziksel aktivite düzeyi toplam puanı ile yaşam kalitesi ölçeği genel sağlık alt boyut puanları arasında pozitif yönlü orta düzeye bir ilişkinin olduğu ve bu ilişkinin istatistiksel açıdan anlamlı olduğu görülmektedir (p<0,05). Sonuç olarak; toplumsal alanda var olan yaşlı bireylerin fiziksel aktiviteye katılım durumlarının yaşam kalitesi ve başarılı yaşlanma kavramlarıyla ilişkisinin göz ardı edilemeyecek bir önemi olduğu bilinmektedir. Bu bağlamda; yaşlı bireylerin yaşam kalitesi düzeylerinin artırılması için düzenli olarak fiziksel aktiviteye katılımları, yaşamlarının geri kalanında kendi işlerini yapabilme hususunda hem destekleyici bir unsurdur hem de bu bireylerin daha başarılı bir yaşlanma sürecinde olmalarına olumlu katkıları vardır.