Yazar "Yurduseven, Nurullah Haydar" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 3 / 3
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Öğe Erken hıristiyanlıkta İsa'yı tanımlayan kristolojik bir unvan olarak 'tanrı oğlu' ifadesi(Hitit Üniversitesi, 2023) Yurduseven, Nurullah Haydar; Çoştu, Yakupİsa'yı beşer üstü bir varlık olarak göstermek için Hıristiyanlar tarafından kullanılan "Tanrı Oğlu" unvanı İsa hakkında onun takipçileri tarafından en erken dönemlerde kullanılmış olan ve günümüzde de Hıristiyanlığın temelini oluşturan en önemli dogmalardan biridir. "Tanrı Oğlu" unvanının İsa için kullanıldığında hangi anlamları çağrıştırdığını anlayabilmek için mezkûr ifadenin tarihsel süreçte nasıl şekillendiğini ortaya koymak gerekmektedir. Günümüzde İsa'yı beşer üstü bir varlık olarak gösteren "Tanrı Oğlu" unvanının ortaya çıkmasında İsa'ya atfedilen söz ve fillerin etkisi olmakla beraber, ilk Hıristiyanların geçmişle olan bağları ve düşünsel geri planları da adı geçen kavramın şekillenmesinde önemli bir role sahiptir. Bu nedenle çalışmamızda "Tanrı Oğlu" ifadesinin İsa'dan önce kullanılıp kullanılmadığı, İsa'ya kimler tarafından bu sıfatın layık görüldüğü, söz konusu sıfatı ilk kullananların tam olarak neyi kastettikleri ve ilgili kavramın zaman içerisinde nasıl bir dönüşüme uğradığı araştırılmıştır. Bu bağlamda çalışmamızda, miladi ilk iki yüzyılda yaşamış olan Hıristiyanların İsa'ya vermiş oldukları Tanrı Oğlu unvanının gerisinde yatan teolojik ve tarihsel arka plan betimleyici bir şekilde ortaya konmaya çalışılmıştır. Çalışmamızın ilk bölümünde İsa'dan önce Ortadoğu ve Mısır bölgesinde yaşamış olan felsefi ve dinsel geleneklerde Tanrı Oğlu unvanının ya da Tanrı'nın bir oğula ya da oğullara sahip olduğu fikrinin farklı formları ele alınmıştır. Bu bağlamda Sümerlerden başlayarak Ortadoğu'yu etkilemiş olan Mezopotamya geleneklerinin, Mısır dininin, Yunan felsefesinin, Roma kültünün ve Yahudiliğin Tanrı Oğlu unvanını inanç boyutunda ya da geleneksel bir söylem olarak kullandıkları ortaya konmuştur. Yapılan incelemeler neticesinde Hıristiyanların sahip olduğu Tanrı Oğlu inancına benzer düşüncelerin daha eski geleneklerde de mevcut olduğu görülmüştür. Hıristiyanlıkta mevcut olan Tanrı Oğlu ifadesinin, farklı anlamlarda kullanılıyor olsa da bir yönüyle eski geleneklerden etkilendiği tespit edilmiştir. İkinci bölümde erken dönem Hıristiyan kaynaklarından birincil öneme sahip olanlar incelenmiştir. Birinci yüzyıl Hıristiyanlığı hakkında bilgi sahibi olabileceğimiz yegâne kaynaklar Yeni Ahit içerisinde bulunan Matta, Markos, Luka ve Yuhanna İncilleriyle çoğunluğunun Pavlus'a ait olduğu ileri sürülen mektuplardır. Bu metinlerde İsa için Tanrı Oğlu unvanı birçok defa kullanılmaktadır. Söz konusu kullanımların en erken dönemlerde Yahudi kültürü ve Tanah literatürü ile uyumlu olduğu, fakat ilerleyen yıllarda Pavlus'un da etkisiyle Tanrı Oğlu ifadesinin beşer üstü bir anlam taşımaya başladığı görülmüştür. Son bölümün birinci kısmında Yeni Ahit kanonunda yer almayan fakat erken dönemlerde Hıristiyanlar tarafından okunduğu bilinen kitaplar ile kilise tarafından sapkın olarak nitelendirilen apokrif kitaplar incelenmiştir. Bu eserlerde de "Tanrı Oğlu" unvanının hem beşerî hem de beşer üstü anlamlarda kullanıldığı tespit edilmiştir. Son olarak M.S. ilk iki yüzyılda yaşamış olan kilise babalarının eserlerinde Tanrı Oğlu unvanının hangi anlamlarda kullanıldığı araştırılmıştır. Kilise babalarının bu kavramı beşerî sahadan çıkararak tamamen tanrısal bir alana taşıdıkları ortaya konmuştur.Öğe Mehmet Sait Toprak, Talmud ve Hadis: Karşılaştırmalı Bir Araştırma(İstanbul: Kabalcı Yayınları, 2012)(2013) Yurduseven, Nurullah Haydar[Abstract Not Available]
